ارزیابی رفتارهای پیرازبانی در افراد مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک شدید و همتایان سالم

نویسندگان
سیده مریم فضائلی 1
سید امیر امین یزدی 2
شهلا شریفی 3
شهلا شریفی 3
داوود سبحانی راد 4
محمدرضا احصائی 5
1 دانشجوی دکترای تخصصی زبانشناسی همگانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2 دانشیار روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
3 دانشیار زبانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
4 استادیار گفتاردرمانی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
5 استاد جراحی مغز و اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
چکیده
آسیب مغزی تروماتیک یکی از انواع آسیب­های مغزی اکتسابی است. افراد مبتلا به این نوع آسیب مغزی اغلب در مهارت­های ارتباط اجتماعی آسیب دیده هستند. یکی از نمودهای شکست در ارتباط اجتماعی، وجود نقص یا آسیب در سطح رفتارهای پیرازبانی است که آسیب­دیدگی فرد در این سطح بر ارتباط وی با همکاران تأثیر سوء برجای می­گذارد. با توجه به اهمیت بررسی رفتارهای پیرازبانی و وجود خلأ پژوهشی در این زمینه، هدف از انجام این پژوهش توصیفی- تحلیلی بررسی رفتارهای پیرازبانی در تعامل خودانگیخته با 4 مرد بزرگسال مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک و 4 مرد بزرگسال سالم بود. هر دو گروه براساس سن و تعداد سال­های تحصیلات همگن شدند. این پژوهش به لحاظ زمانی، مقطعی و به لحاظ ماهیت کاربردی است و رفتارهای پیرازبانی موردبررسی عبارت­ بودند از: وضوح گفتار، نوای گفتار، شدت صوت، زیر و بمی صوت و روانی گفتار. تحلیل داده­ها براساس آزمون ناپارامتری یومن ویتنی نشان داد بین افراد بیمار و سالم در همه رفتارهای پیرازبانی بررسی­شده صرف نظر از نوع رفتار، تفاوت معنا­دار وجود داشت. با درنظر داشتن یک یک متغیرهای پیرازبانی یافته­ها نشان داد بین عملکرد گروه بیمار و سالم در شدت صوت، زیر و بمی و نوای گفتار تفاوت معنا­دار وجود داشت و در وضوح گفتار و روانی گفتار تفاوت معنا­داری بین عملکرد گروه بیمار و سالم مشاهده نشد. باوجود نبود تفاوت معنادار بین دو گروه در دو رفتار یادشده، میانگین عملکرد افراد سالم در این رفتارها بیشتر از میانگین عملکرد افراد بیمار بود. نتیجه کلی حاصل از انجام پژوهش این بود که رفتارهای پیرازبانی در افراد مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک آسیب دیده بودند و در کنار توجه به سایر اختلالات رفتاری، هیجانی، و زبانی، باید به ابعاد پیرازبانی ارتباط در این افراد به ویژه در سطح آسیب مغزی شدید توجه داشت و ابتدا، این رفتارها را در آن­ها آسیب­شناسی کرد وسپس نسبت به درمان آسیب­های پیرازبانی اقدام کرد.

کلیدواژه‌ها

  • Albert, R. D. & G. L. Nelson (1993). “Hispanic/ Anglo-American differences in attributions to paralinguistic behavior”. International Journal of Intercultural Relations, 17, Pp. 19-40.

  • Angeleri, R.; F. M. Bosco; M. Zettin; K. Sacco; L. Colle & B. G. Bara (2008). “Communicative impairment in the traumatic brain injury: A copmplete pragmatic assessment”. Brain and Language. 107. Pp. 229-245.

  • Aubert, S.; M. Barat; M. Campan; P. Dehail; P. A. Joseph & J. -M. Mazaux (2004). “Compétences de communication non verbale des traumatisés crâniens graves”. Annales de réadaptation et de médecine physique. 47. Pp. 135-141.

  • Birx, H. J. (Editor) (2006). Enecyclopedia of Anthropology. Thousand Oaks, London & New Dehli: SAGE Publications.

  • Cannizzaro, M.; E. M. Allen & P. Prelock (2011). “Perceptions of communicative competence after traumatic brain injury: Implications for ecologically-driven intervention targets”. Internationals Journal of Speech-Language Pathology. 13(6). Pp. 549-559.

  • Cummings, L. (2009). Clinical Pragmatics. New York: Cambridge University Press.

  • Cummings, J. L. & M. R. Trimble (2008). Concise Guide to Neuropsychiatry and Behavioral Neurology. Washington, DC, London & England: American Psychiartic Publishin, Inc.

  • Dahlberg, C.; L. Hawley; C. Morey; J. Newman; C. P. Cusick & C. Harrison-Felix (2006). “Social communication skills in persons with post-acute traumatic brain injury: Three perspectives”. Brain Injury. 20(4). Pp. 425-435.

  • Demir, S. O.; ‌‌G. G. Örgülü & F. KÖseoglu (2006). “Comparision of rehabilitation outcome in patients with aphasics and non-aphasic traumatic brain injury”. Journal of Rehabilitation Medicine, 38(1). Pp. 68-71.

  • Douglas, J. M.; C. A. Bracy & P. C. Snow (2007). “Measuring perceived communicative ability after traumatic brain injury: Reliability and validity of the la Trobe communication questionnaire”. Journal of Head Trauma Rehabilitation. 22(1). Pp. 57-64.

  • Ellis, C. & R. K. Peach (2009). “Sentence planning following traumatic brain injury”. NeuroRehabilitation, 24. Pp. 255-266.

  • Epstein, S. (1997). “This I have learned from over 40 years of personality research”. Journal of Personality. 65(1). Pp. 3-32.

  • Eslinger, P. J.; ‌‌G. Zappalà; ‌‌F., Chakara & A. M. Barrett (2013). Cognitive impairment. In N. D. Zasler, D. I. Katz & R. D. Zafonte (eds). Brain injury medicine: Principles and Practice (Pp. 990-1001). 2nd Edition. New York : Demos.

  • Ethier, N. A. (2010). Paralinguistic and Nonverbal Behavior in Social Interactions: A lens Model Perspective. PhD Dissertation in Psychology. Retrieved https://uwspace.uwaterloo.ca/bitstream/handle/10012/5673/Ethier_Nicole.pdf?sequence=1  

  • Grube M. M. & D. S. Smith (1989). “"Paralinguistic intonation0 rhythm intervention with a developmental structure”. Fluency Disorder. 14, Pp. 185-208.

  • Hagennars, M. A. & A. van Minnen (2005). “The effect of fear on paralinguistic aspects of speech in patients with panic disorder with agoraphobia”. Journal of Anxiety Disorders. 9(5).Pp. 521-537.

  • Humberto, J.; ‌‌A. L. Sanchez; ‌‌A. M. Rublano; ‌‌A. B. Peltzman; ‌‌J. L. Sperry M. I.; ‌‌Gutlerrez & J. C.  Puyana (2011). “Effect of the modifies glasgow coma scale score criteria for mild traumatic brain injury on mortality prediction: Copmaring classic and modified glasgow coma scale score model scores of 13”. Journal of Truma. 71(5). Pp. 1185-1193.

  • Jackson-Dwyer, D. & C. Roberts (2010). Revise psychology for GCSE level: AQA. Hove and New York: Psychology Press.

  • Johar,S. (2014). “Paralinguistic profiling using speech recognition”. International Journal of Speech Technology. 17(3). Pp. 205-209.

  • Kay, T.; ‌‌D. E. Harrington; ‌‌R. Adams; ‌‌T. Anderson; ‌‌S. Berrol; ‌‌K.  Cicerone; ‌‌C. Dahlberg; ‌‌ D. Gerber; ‌‌R. Goka; ‌‌P. HarleyJ. Hilt; ‌‌L.  Horn; ‌‌D. Lehmkuhl & J. Malec (1993). “Definition of mild traumatic brain injury”. Journal of Head Trauma Rehabilitation, 8, 86-87. Kelchner, L.N., Brehm, S. B., & Weinrich, B. D. (2014). Pediatric voice: A Modern, collaborative approach to care. San Diego: Plural Publishing INC.

  • Kennard, C. H. (2006). Gender and Command: A Sociophonetic Analysis of Female and Male drill Instructions in the United States Marine Corps. United States: ProQuest Information and Learning Company.

  • Khan, F.; ‌‌H. J. Bauly & I. D Cameron (2003). “Rehabilitation after traumatic brain injury”. Rehabilitation Medicine, 178, 290-295.

  • Khorasani-Zavareh, D.; ‌‌R. Mohammadi; ‌‌H. R. Khankeh; ‌‌L. Laflamme; ‌‌A. Bikmoradi & B. J. Haglund (2009). “The requirements and challenges in prevention of road traffic injury in Iran”:A qualitative study. BMC Public Health, 9, 1-9.

  • Kirkpatrick, A. (2010). English as a Lingua Franca in Asean: A Multilingual Model. Hong Kong: Hong Kong University Press.

  • Leblanc, J.; ‌‌E. de Guise; ‌‌M. C. Champoux; ‌‌C. Couturier; ‌‌J. Lamoureux; ‌‌J. Marcoux; ‌‌M. Maleki & M. Feyz (2014). “Acute evaluation of conversational discourse skills in traumatic brain injury”. International Journal of Speech-Language Pathology. 16(6). Pp. 582-593.

  • Lowings,G. &  B. Wicks (2016) . Effective Learning After Acquired Brain Injury: A Practical Guide to Support adults with Neurological Conditions. New York: Routledge.

  • Mori, H.; ‌‌T. Satake; ‌‌M. Nakamura & H. Kasuya (2011). “Constructing a spoken dialogue corpus for studying paralinguistic information in expressive conversation and analyzing its statistical/ acoustic characteristics”. Speech Communication. 53. Pp. 36-50.

  • Madhukar, R. K. (2010). Business Comminication. 2nd Edition. New Dehli: ViKAS Publishing House PVT LTD.

  • Marquardt, T. P.; ‌‌M. Rios-Brown; ‌‌T. Richburg; ‌‌L. K. Seibert & M. P. dahlito (2001). “Comprehension and expression of affective sebtences in traumatic brin injury”. Aphasiology. 15(10/11). 1091-1101.

  • Mass, A. I. R.; ‌‌N. Stocchetti & R. Bullock (2008). “Moderate and severe traumatic brain injury in adults”. Lancet Neurology. 7. Pp. 728-741.

  • McHenry, M. & R. Wilson (1994). “The challenge of unintelligible speech following traumatic brain injury” Brain Injury. 8(4). 363-375.

  • Mitchell, C. & S. Weber (1999). Reinventing Ourselves as Teachers: Beyond Nostalgia. London & New York: Routledge.

  • Milton, S. B.; ‌‌C. A Prutting; ‌‌G. M. Blinder (1984). “Appraisal of communicative competence in head injured adults”. In Clinical Aphasiology Conference: Clinical Aphasiology Conference (1984 : 14th : Seabrook Island, SC : May 20-24, 1984) / : BRK Publishers(1984). Pp.  114-123.

  • Najafpour, H.; ‌‌A. Siahposht Khachaki; M. Khaksari; ‌‌B. Shahouzehi; ‌‌S.  Joukar & R. Poursalehi (2014). “Traumatic brain injury has not prominent effects on cardiopulmonary indices of rat after 24 hours: Hemodynamic, histopathology, and biochemical evidence”. Iranian Biomedical Journal, 18(4). Pp. 225-231.

  • Norman, R. S.; ‌‌C. A. Jaramillo; ‌‌M. A. Wells; ‌‌B. C. Eapen; ‌‌M. Jo Pugh (2013). “Traumatic brain injury in veterans of the wars in Iraq and Afghanistan: Communication disorders statifies by severity of brain injury”. Brain Injury. 27(13-14). Pp. 1623-1630.

  • Nöth, W (1995). Handbook of semiotics. Bloomington & Indianapolis :Indiana University Press.

  • Penn, C. & J.  Cleary (1988). “Competency strategies in the language of closed head injured patients”. Brain Injury. 2(1). Pp. 3-17.

  • Pennycook, A. (1985). “Actions speak louder than words: paralanguage, communication, and education”. TESOL Quarterly. 19. Pp. 259-282.

  • Rousseaux, M.; ‌‌C. Vérigneaux & O. Kozliwski (2010). “An analysis of communication in conversation after severe traumatic brain injury”. European Journal of Neurology. 17. Pp. 922-929.

  • Sadri, H. A.M. & M. Flammia (2011). Intercultural Communication: A new Approach to International Relations and Global Challenges. New York: The Continuum International Publishing Group.

  • Sainson, C.; ‌‌M. Barat & M. Aguert (2014). “Communication disorders and executive function impairment after severe traumatic brain injury: An exploratory using the GALI (a grid for linguistic analysis of free conversational interchange) .”Annals of Physical and Rehabilitation Medicine. 57. Pp. 664-683.

  • Sawyer, S. (2011). “Traumatic brain injury and social communication”. Reaseach Paper. Paper 107. Retrieved http://opensiuc.lib.siu.edu/cgi/ viewcontent.cgi? article=1064&context=gs_rp

  • Schuller, B.; S. Steidl; A. Batliner; F. Burkhardt; L. Devillers; C. M üller & S. Narayanan (2013). “Paralinguistics in speech and language-State-of-the-art and the challenge”. Computer Speech and Language. 27.Pp.4-39.

  • Sobhani-Rad, D.;  A. Ghorbani; H. Ashayri; S.  Jalaei; ‌‌S. Mahmoodi-Bakhtiari & S. Saifpanahi (2013). “Psychometric assessment of adult pragmatic profile”. Journal of American Science. 9(11s).Pp.62-22.

  •    Sobhani-Rad, D.; A. Ghorbani; H. Ashayri; S. Jalaei & S. Mahmoodi-Bakhtiari (2014). “The assessment of pragmatics in Iranian patients with right brain damage”. Iranian Journal of Neurology. 13(3).Pp. 83-87.

  • Struchen, M. A. (2014). Social communication interventions. In M. Sherer & A. Sander (eds). Handbook on the neuropsychology of traumatic brain injuiy (p. 213-232). New York: Springer.

  • Teasdale, G. & B. Jennet (1974). “Assessment of coma and impaired consciousness: A practical scale”. The Lancet. 2.Pp. 81-84.

  • Togher, L.; L. Hand & C. Code (1997). “Analysing discourse in the traumatic brain injury population: telephone interactions with different communication partners”. Brain Injury. 11(3). Pp. 169-189.

  • Tsai, J. L.; J. N. Butcher; R. F. Munoz & K. Vitousek (2002). Culture, Ethnicity, and Psychopathology. In P. B. Sutker & H. E. Adams (eds.), Comprehensive handbook of Psychopathology (105-130). New York, Boston, Dordrecht, London & Moscow: Kluwer Academic Publishers.

  • Tu, L. V.; L. Togher &  E. Power (2011). “The impact of communication partner and discourse task on a person with traumatic brain injury: The use of multiple perspectives”. Brain Injury. 25(6). Pp. 560-580.

  • Weis, R. (2014). Introduction to Abnormal Child and Adolescent Psychology. London & New York: SAGE.

  • Xu, S.; J. Zhuo; J. RaeZ; S. Roys; D. Shi; G. Fiskum & R. Gullapalli (2010). In K. E. Herold, W. E. Bently, J. Vossoughi (eds). Early metabolic and structural changes in the rat brain following trauma in vivo using MRI. IFMBE Proceedings. Volume 32. 26th Southern Biomedical Engineering Conference SBEC 2010 (pp. 5-8). New York: Springer.

جستارهای زبانی
دوره 8، شماره 6
بهمن و اسفند 1396
صفحه 273-299