2
دانشجوی دکتری زبانشناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
تحلیل انتقادی استعاره با استفاده از روش التقاطی، شامل تحلیل گفتمان انتقادی، زبانشناسی شناختی، کاربردشناختی و غیره است و سعی در روشنسازی گفتمان، بازنمایی و بازتولید ایدئولوژی و روابط پنهان قدرت دارد. یک روش گفتمانی بسیار قدرتمند استفاده از استعاره است که قدرت پوشانندگی و متقاعدسازی بسیار بالایی دارد. در این پژوهش سعی شد با استفاده از ترکیب روششناختی لیکاف و کاربردشناختی کامرون، آن چنان که چارتریس بلک مدنظر دارد، بهصورت رویکردی تلفیقی، به تحلیل انتقادی استعاره در متون سیاسی روزنامههای متقابل مردمسالاری و کیهان در ایران و میرر و تلگراف در انگلستان بپردازد؛ در حالی که هر یک از روزنامهها نمایندۀ احزاب مقابل در کشورشان بهشمار میآیند. هدف این پژوهش آشکار شدن تفاوتها و شباهتهای میان حوزۀ استعارهها و استعارههای مفهومی گفتمانهای رقیب در هر کشور و رسانههای احزاب مهم سیاسی ایران و انگلستان از منظر انتقادی است. از این رو، بخشهای سیاسی این روزنامهها با درنظر گرفتن دالهای مرکزی هر حزب و نیز با تمرکز بر پنج حوزۀ مبدأ تنازع، ساختمان، سفر، مذهب و گیاهان تحلیل شد. نتیجۀ این پژوهش نشان داد که احزاب و زبانها از وجه نوع بهکارگیری حوزۀ مبدأ و تواتر به سبب مسائل فرازبانی ِاجتماع، تاریخ و فرهنگ با هم تفاوت دارند و نقطۀ مشترک زبانها در این است که همواره واقعیت سیاسی یکسان بهدلیل شرایط ایدئولوژیک متضاد، بهصورتی متفاوت بازنمود میشود. این تحلیل در روشن کردن روابط پنهان قدرت گامی مؤثر است.
آقاگل زاده، فردوس (1386). تحلیل گفتمان انتقادی و ادبیات. تهران: علمی فرهنگی.
آقاگل زاده، فردوس و مریم غیاثیان (1386). «رویکردهای غالب در تحلیل گفتمان انتقادی». زبان و زبانشناسی، د 3. ش 1.
آقاگل زاده، فردوس و طاهره طارمی (1394). «تحلیل زبانشناختی گفتمانهای رقیب در پروندۀ بورسیههای تحصیلی: رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف». جستارهای زبانی دانشگاه تربیت مدرس. ش 34. صص 391 -414.
رضاپور، ابراهیم (1390). «تحلیل گفتمان انتقادی: نقش استعاره در بازنمایی و بازتولید ایدئولوژی در رسانهها». رسالۀ دکتری زبانشناسی همگانی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
سلطانی، علیاصغر (1384). قدرت، گفتمان و زبان: سازوکارهای جریان قدرت درجمهوری اسلامی ایران . تهران: نشر نی.
Aghagolzadeh, F. & M. Ghiasian (2007). “Prevailing approaches in critical discourse analysis”. Journal of Language and Linguistics. Vol. 3 Ed. No. 1. [In Persian].
Aghagolzadeh, F. & T. Taromi, (2015). “Linguistic analysis of competing discourses in educational scholarship case: Fairclough's approach to CDA”. Language Related Research. No. 3. Pp. 391-414. [In Persian].
Aghagolzadeh, F. (2007). Critical discourse analysis & literature .SID .Tehran. Scientific and Cultural Publications. [In Persian].
Bale, T. (2011). The Conservative Party: From Thatcher toCameron. London: Polity Press.
Blommaert, J. (2005). Discourse. Cambridge: Cambridge University Press.
Cameron, L. & G. Low (1999). Researching and Applying Metaphor. Cambridge: Cambridge University Press.
Cameron, L. (2003). Metaphor in Educational Discourse. London: Continuum.
Cameron, L. (2007) .“Patterns of metaphor use in reconciliation talk”. Discourse & Society. 18. Pp 197-222.
Cameron, L. (2008). “A discourse approach to metaphor: Explaning systematicmetaphors for literacy processes in a school discourse community”. In Languagein the Context of Use: Discourse and cognitive approaches to language. edited by Andrea Tyler, Yiyoung Kim, Mari Takada. Pp. 321-328.
Charteris-Black, J. (2004). Corpus Approaches to Critical Metaphor Analysis. New York: Palgrave-MacMillan. Ed Milband. Editorials. Mirror Newspaper. 5. 2015
Fairclough, N. (1989). Language and Power. London: Longman.
Fairclough, N. (2013). Critical Discourse Analysis: The Critical Study ofLanguage. London: Routledge.
Gee, J. (2004). Discourse Analysis: Theory and Method. London: Routledge.
Howe, N. (1988). Metaphor in Contemporary American Political Discourse. Metaphor and Symbol. 3(2). Pp. 87-104
Lakoff, G. & M. Johnson (1980), Metaphors we Live by. Chicago, IL: University of Chicago Press.
Lakoff, G. & M. Johnson (1999), Philosophy in the Flesh: The Embodied Mindand its Challenge to Western Thought. New York: Basic Books.
Phillips & Jørgensen. )2002) , Discourse Analysis as Theory and Method. Sage publications. London. Roberts (Eds). pp. 156-164.
Rezapour, E. (2011). Critical discourse analysis: Metaphor Role in Reproduction and Representation of Ideologies in Media. Ph.D. Dissertation in General Linguistics. Tehran. Allame tabatabai University. [In Persian].
Soltani, A. (2005). Power, Discourse and Language: Power Relation Mechanisms in Islamic republic of Iran. Tehran. Ney. [In Persian].
Van Dijk, T. A. (1993). Principles of Critical Discourse Analysis. Discourse & Society.
Van Dijk, T. A. (2001). Critical Discourse Analysis. The handbook ofdiscourse analysis. Pp 352-371.
Van Dijk, T. A. (2003). “The discourse-knowledge interface” In G. Weiss & R. Wodak (Eds), Critical DiscourseAnalysis: Theory and Interdisciplinary . Palgrave Macmillan. Pp. 85- 109.
Wei, L. (2016). “Rethinking critical discourse analysis”. International Journalof English Linguistics. Vol. 6, No. 2. [In Persian].