ساختار موضوعی اسامی محمولی متناظر با افعال دومفعولی در کردی هورامی

نویسندگان
1 استاد زبانشناسی همگانی دانشگاه تهران، تهران، ایران
2 دانشیار زبان شناسی دانشگاه کردستان، کردستان، ایران.
3 دانشجوی زبان شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده
هدف از مقالۀ حاضر بررسی ساختار موضوعی یعنی مقوله­بتدی، آرایش نحوی و بازنمایی معنایی و آوایی اسموارههای متناظر با افعال دومفعولی در کردی هورامی از زبان­های ایرانی شمال غربی است. این مقاله پس از توصیف و طبقه­بندی این اسموارهها به دو نوع ملکی و عاملی از روش برنامۀ کمینه­گرایی/ صرف توزیعی (MP/DM) برای تحلیل و مقایسۀ آن­ها با افعال دومفعولی متناظر استفاده می­کند. یافته­های پژوهش نشان می­دهند که آرایش نحوی اسامی حاوی مقولۀ فعلی واژگانی (VP) برای ادغام مشخصۀ کنش­رو و مقولۀ الحاقی پایین (ApplPlow) برای معرفی هدف مملوک یا مکان است­. فاعل جمله در نقش مالک مقولۀ اضافۀ ملکی (EzafPposs) در اسم­وارۀ ملکی و در همان نقش عامل مقولۀ جهت (VoiceP) در اسم­وارۀ عاملی ترکیب می­شود. هستۀ مقولۀ­ زمان (TP) و مقولۀ متمم (CP) مقولۀ فعلی کوچک (vP) را گزینش می­کنند و جمله­ساز هستند؛ ولی هسته­­های مقولۀ شمار (NumP) و مقوله اضافۀ محمولیPEP)) مقولۀ اسمی کوچک (nP) را انتخاب می­کنند؛ زیرا اسم­ساز هستند. مشخصۀ V در اسم­وارۀ ملکی و تمام (VP) در اسم­وارۀ عاملی بهv و سپس برای بازبینی مشخصۀ اسمی به nP و PEP حرکت می­کند. اسم­وارۀ عاملی مشخصه­های اسمی بیشتری دارد و نشانۀ جمع، معرفگی، ملکی و صفت شمارشی می­گیرد و با قید حالت نمی­آید. آرایش نحوی حاصل نمود حصولی یا غایتمند جمله و اسم­وارۀ ملکی را به کنشی محدود در اسم­وارۀ عاملی تبدیل­ می­کند. بنابراین، بررسی ساختار موضوعی اسامی متناظر با افعال دومفعولی در چارچوب رویکرد نحوـ محور مقاله نشان می­دهد که آرایش نحوی موتور محرک مقوله­بندی، بازنمایی آوایی و بازنمایی معنایی انتقال مالکیت یا مکانی در هر دو اسم­واره­ و جملۀ متناظر است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


• Alexiadou, A. (2001). Functional Structure in Nominals, Nominalization and Ergativity, Amsterdam: Benjamins Publishing Company.
• Alexiadou, A. (2010a). “Nominalizations: A Probe into the architecture of grammar. Part I: The Nominalization puzzle”. Language and Linguistics Compass, 4(7).Pp. 496–511.
• Alexiadou, A. (2010b). “Nominalizations: A Probe into the architecture of grammar. Part II: The Aspectual Properties of Nominalizations, and the Lexicon vs. Syntax Debate". Language and Linguistics Compass, 4(7). Pp. 512–523.
• Anousheh, M. (2010). “Projections of Aspect and Tense in compound Subjective Adjectives based on Distributed Morphology”. Language Related Research. 65(5).Pp: 49 – 72. [InPersian].
• Baker, M. C. (1988). Incorporation: A Theory of Grammatical Function Changing. Chicago, IL: University of Chicago Press.
• Borer, H. (2005b). The Normal Course of Events, Structuring Sense. Volume II. Oxford: Oxford University Press.
• Borer, H. (2013). “Derived nominals and the domain of content”. Lingua. Pp. 1–26. doi:10.1016/j.lingua.2013.10.007.
• Bošković, Ž. (2007). “On the locality and motivation of Move and Agree: An even more minimal theory". Linguistic Inquiry. 38. Pp. 589-644.
• Bowers, J. (2011). “Non-event nominals and argument structures”. Lingua. 12(1). Pp. 1194-1206.
• Chomsky, N. (1970). “Remarks on nominalization”. In Readings in English Transformational Grammar, edited by A.J. Roderick and P.S. Rosenbaum. Ginn,
• Darzi, A. & M. Anousheh (2010). “Main Verb Movement in Persian, A Minimalist Approach”. Zaban-pazhuhi. 2(3). Pp. 21-55.[InPersian].
• Grimshaw, J. (1990). Argument Structure. Cambridge, MIT Press.
• Harley, H. (2009). The Morphology of Nominalizations and the Syntax of vP, Quantification, Definiteness and Nominalization. edited by Monika Rathert and Anastasia Giannadikou. Oxford: OUP, PP. Pp. 320-342.
• Harley, H. (2012). Semantics in Distributed Morphology, In Claudia Maienborn, Paul Portner & Klaus von Heusinger, (eds.), Semantics: International Handbook of Meaning. Vol. 3. Berlin: de Gruyter.
• Heim, I. & A. Kratzer (1998). Semantics in Genrative Grammar. Oxford: Blackwell Publishers Ltd.
• Hovav, R. & B. Levin (2008). “The English dative alternation: The case for verb sensitivity". Journal of Linguistics, 44. Pp. 129-167.
• Karimi, Y. (2015). “Remarks on ergativity and phase theory”. Studia Linguistica /a-n/a. Online publication date: 1-Oct-2015.
• Karimi-Doostan, G. & J. & Mirani (2017). “Argument Structure of Ditransitive Verbs in Hawrami. Persian”. Persian Language and Iranian Dialects.1 (2). Pp. 67-91. [InPersian].
• Karimidoostan, Gh. & R. Bagheri (2011). “Ezafe Construction in Iranian languages. Tehran: Sokhan publication. [InPersian].
• Maienborn, C. (2011). “Semantics: An international handbook of natural language meaning; Volume 1. Chapter: Event Semantics”. Publisher: Mouton de Gruyter, Editors: Claudia Maienborn, Klaus von Heusinger & Paul Portner. Pp. 802-829.
• Modarresi, B. & N. Zowghi (2016). “Surveying article phrase in Persian based on Minimalism Program”. Language Related Research.7(2). Pp. 222 – 207. [InPersian].
• Pylkkanen, L. (2008). Introducing Arguments. Cambridge. MA: MIT Press.
• Siddiqi, D. (2009). Syntax within the Word: Economy, Allomorphy, and Argument selection in Distributesd Morphology. Amsterdam: John Benjamins.
• Waltham, MA.