رویکرد گفتمان کنشیِ القایی در ادبیات داستانی

آل احمد، جلال. (1385)، پنج داستان، تهران: انتشارات فردوس.
----، ----. (1371)، پنج داستان، تهران: انتشارات توس.
بهرنگی، صمد. (1377)، قصه‌های صمد بهرنگی، به کوشش عزیز الله علیزاده، تهران: دنیای کتاب.
شعیری، حمیدرضا. (1395)، نشانه-معناشناسی ادبیات: نظریه و روش تحلیل گفتمان ادبی، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
شعیری، حمیدرضا و ترانه وفایی.(1388)، راهی به نشانه- معناشناسی سیال، تهران، علمی فرهنگی.
شفیعی، سمیرا و دیگران. (1395)، «تحلیل نشانه شناختی گفتمان روایی ضحاک و فریدون بر اساس نظریه گرمس»، دوفصلنامه ادبیات حماسی دانشگاه لرستان، صص: (99-129).
علوی، آقابزرگ. (1377)، گیله‌مرد، تهران: انتشارات نگاه.
فردوسی، ابوالقاسم. (1386)، شاهنامه، تهران: انتشارات سخن.
گلستان، ابراهیم. (1346)، شکار سایه، تهران: انتشارات جاویدان.
منشی، نصرالله. (1373)، کلیله‌ودمنه، تهران: انتشارات امیرکبیر.
نبی ئیان، پانته آ و حمیدرضا شعیری. (1396)، «تحلیل روایی فرایند تشخیص در چارچوب نشانه معناشناسی گفتمانی: مطالعه موردی دسته گل اثر صادق چوبک»، زبان پژوهی دانشگاه الزهرا، شماره25، صص: (26-58).
هدایت، صادق. (1342)، شکار سایه، تهران: انتشارات ارسباران.
----، ----. (1347)، داش آکل، تهران: انتشارات جاویدان.
Dumezill, George. (1988), Manipulatoire, Paris: Editions de Minuit.
Ayati, A.(2014),"The Discursive Semiosemantic Study Of a Poem by Nima Yushij" Jastarhaye Adabi. No.1.PP.105-123.
Shairi, H.(2006), Discursive Semiosemantic Analysis: Samt: Tehran.
Landowski, Eric. (2005), "Les interaction risquees" Nouveaux Acts Semmiotiques, 101,102,103, Limoges, Pulim.