اعتبارسنجی معیارنمره‌دهی مهارت صحبت ‌کردن در آزمون جامع زبان فارسی فردوسی

نوع مقاله : مقالات علمی پژوهشی

نویسندگان
1 دانش‌آموختۀ دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
2 استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
چکیده
مهارت صحبت ­کردن بخش بسیار مهمی از توانایی زبانی افراد را دربر می­گیرد. بهره­مندی از این مهارت در محیط دانشگاه نیز اهمیت بسزایی دارد؛ اما سنجش صحبت ­کردن کار چندان ساده­ای نیست و با مشکلاتی مانند دشواری در نمره­دهی روبه­رو است. در این پژوهش تلاش شده است تا میزان اعتبارِ معیار نمره­دهی مهارت صحبت کردن در آزمون جامع زبان فارسی مرکز بین­المللی دانشگاه فردوسی مشهد مطالعه شود. به همین منظور، نتایج به­دست ­آمده از یکی از آزمون­های برگزار­شده در این مرکز به­وسیله مدل­های آماری راش و تحلیل عاملی بررسی شد. نتایج نشان داد که پایایی آزمون­گیرنده 97 درصد است. این عدد بیانگر درک نسبتاً یکسان آزمون­گیرندگان از معیار نمره­دهی است. همچنین، در این آزمون، آزمون­گیرندگان توانسته­اند به­شکل مناسبی مقیاس نمره­دهی را برای آزمون­دهندگان با توانایی­های مختلف به­کار گیرند؛ زیرا آستانه­های به­دست­آمده بر اساس مدل راش، سیر صعودی منظمی داشته­اند. نقشه آزمون­دهنده - پرسش نیز نشان می­دهد که معیار نمره­دهی توانایی تمییز زبان­آموزان ضعیف، متوسط و قوی از یکدیگر را داشته است. با این حال، در بالای طیف توانمندی آزمون­دهندگان، هشت آزمون­دهنده قرار گرفته است که هیچ نمره­ای متناسب با سطح توانمندی­شان دیده نمی­شود؛ یعنی معیار نمره­دهی در تمییز آن­ها کارآمد نبوده است. از سوی دیگر، بار عاملی به­دست آمده برای سه سازه شیوه بیان، کیفیت زبان و بسط موضوع به­ترتیب 76، 78 و 74 درصد بوده است. این امر نشان می­دهد تقسیم توانایی صحبت کردن به سه عامل یاد­شده متناسب و دقیق است و هر کدام از این سازه­ها توانمندی متفاوتی را سنجش می­کنند. از این میان کیفیت زبان بیشترین و سازۀ بسط موضوع، کم­ترین میزان بار عاملی را داشته­اند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


جلیلی، سیّد اکبر. (1390). آزمون مهارتی فارسی (آمفا) بر پایۀ چهار مهارت اصلی زبانی. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه علاّمه طباطبائی تهران، ایران.
گلپور، لیلا. (1394). طرّاحی و اعتباربخشی آزمون بسندگی زبان فارسی بر پایۀ چهار مهارت زبانی. پایان‌نامۀ دکتری. دانشگاه پیام نور مرکز، تهران، ایران.
Bachman, L. F. (1990). Fundamental Considerations in Language Testing. Oxford: Oxford University Press.
Bachman, Lyle. (2004). Statistical Analysis for Language Assessment. New York: Cambridge University Press.
Brown, H. D., (2001). Teaching by Principles: An interactive Approach to Language Pedagogy. Englewood Cliff, NJ: Prentice Hall Regents.
Chapelle, C. A. Enright M. K., Jamieson, J. M. (2008). Building a validity argument for the test of English as a foreign language. New York: Routledge.
Debot, K (1992). “A bilingual production model: Levelt’s speaking model adapted”. Applied Linguistics, 13: 1-24.
Douglas, Dan. (1997). Testing Speaking Ability in Academic Context: Theoretical Considerations (TOEFL No. 8). Princeton, NJ: ETS.
Ellis, R. (1985). Understanding second language acquisition. Oxford: Oxford University Press.
Ellis, R. (Ed.). (1987). Second language acquisition in context. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall International.
Ellis, R. (1990). Instructed second language acquisition. Cambridge, MA: Basil Blackwell.
ETS: Educational Testing System. (2012). The official Guide to the TOEFL test. (4th ed). New York: Mc Graw Hill.
Fulcher, Glenn. (2014). Testing second language speaking. NY: Routledge.
Fulcher, G. & Davidson, F. (2007). Language testing and assessment and advanced resource Book. New York: Routledge.
Hadden, B. L. (1991). Teacher and non-teacher perceptions of second-language communication. Language Learning, 41, 1-24.
Hughes, Arthur (2003). Testing for language teachers. Cambridge: Cambridge University press.
Kane M. T. (1999). Validating measures of performance. . Educational Measurement, 18 (2), 5-17
Larsen-Freeman, D., & Long, M. (1991).An introduction to second language acquisition research. New York: Longman.
Levelt, W. (1989). Speaking: From intention to articulation. Cambridge: MA: The MIT Press.
Linacre, J. M. (2009). WINSTEPS Rasch Measurement [Computer program]. Chicago, IL: Winsteps.
Lissitz, R. W. (ed.), (2009). The concept of validity: revisions new directions and applications. Charlotte, NC: Information Age Publishing, INC.
Ludwig, J. (1982). Native-speaker judgments of second language learners’ efforts at communication: A review. Modern Language Journal, 66,274-283
Messick, S. (1987). Validity (Report no. RR-87-40). Princeton: ETS.
Pishghadam, R., Shams, M.A. (2013). A new look into the construct validity of the IELTS Speaking module. The journal of teaching language skills. 5(1). Pp. 71-99.
Tarone, E. (1983). On the variability of interlanguage systems. Applied Linguistics, 4, 143-63.