نویسندگان مقاله ی حاضر پس از بررسی مساله ی زمان در افعال فارسی ، به بازنگری کارکرد افعال معین و افعال وجهی می پردازند و با طرح و نقد اقوال نویسندگان دستور زبان در این باره ، تمایز این دو نوع فعل را رد و شباهت های آنها را در زبان بیان می کنند و نشان می دهند که افعال وجهی و معین کارکرد همسانی دارند ؛ سپس با معرفی فعل "خواست" به عنوان فعل معین ( و نه فعل وجهی ) در افعالی نظیر " خواست برود و می خواست برود و ... " ، وجود زمان «آینده در گذشته» را در زبان فارسی مطرح می سازند و آن را با زمانی به همین نام در زبان انگلیسی مورد مقایسه قرار می دهند . نویسندگان اعتقاد دارند که زمان " آینده در گذشته " تنها یک زمان نیست بلکه در ترکیب با زمانهای دیگر نیز می تواند زمانهای جدیدی را در زیر مجموعه ی خود به وجود آورد .
نورمحمدی آتشگاه,سیدحسن , خویینی,عصمت و سارلی,ناصرقلی . (1404). افعال آینده در گذشته در زبان فارسی. جستارهای زبانی, 16(4), 164-. doi: 10.48311/LRR.16.4.12
MLA
نورمحمدی آتشگاه,سیدحسن , خویینی,عصمت , و سارلی,ناصرقلی . "افعال آینده در گذشته در زبان فارسی", جستارهای زبانی, 16, 4, 1404, 164-. doi: 10.48311/LRR.16.4.12
HARVARD
نورمحمدی آتشگاه,سیدحسن,خویینی,عصمت,سارلی,ناصرقلی. (1404). 'افعال آینده در گذشته در زبان فارسی', جستارهای زبانی, 16(4), pp. 164-. doi: 10.48311/LRR.16.4.12
CHICAGO
سیدحسن نورمحمدی آتشگاه, عصمت خویینی و ناصرقلی سارلی, "افعال آینده در گذشته در زبان فارسی," جستارهای زبانی, 16 4 (1404): 164-, doi: 10.48311/LRR.16.4.12
VANCOUVER
نورمحمدی آتشگاه,سیدحسن,خویینی,عصمت,سارلی,ناصرقلی. افعال آینده در گذشته در زبان فارسی. جستارهای زبانی, 1404; 16(4): 164-. doi: 10.48311/LRR.16.4.12