گفتمان تجویز و القاء در آیات‌الاحکام «نماز» از دیدگاه نشانه- معناشناسی گفتمانی گرمس

1. خرمشاهی، بهاء‌الدین. (1377). دانشنامۀ قران و قران‌پژوهی. ج 2. تهران: ناهید.
2. داودی مقدم، ف. و همکاران( 1396). «نقش پادگفتمان‌ها در تحلیل گفتمانی سوره کهف( واکاوی داستان یاران غار و خضر و موسی)». پژوهش‌های زبان‌شناختی قران. سال ششم. ش 1، پیاپی(11). صص 1- 16.
3. داودی‌مقدم، ف. (1393). «تحلیل نشانه- معناشناسی گفتمان در قصّۀ یوسف». آموزه‌های قرانی. 11(20). 175- 192.
4. دسترنج، ف، ع. طبیبی و م. عرب. (1398). کاربست تحلیل گفتمان در تبیین پیوستگی سوره احزاب (با محوریت تفسیر المیزان و فی ظلال القرآن). پژوهشنامۀ قران و حدیث. 13 (25). 91- 114.
5. سجادی فر، و، و م. پرنیان. (1401). «کارکرد پادگفتمان‌های دینی و آیینی (رفتارهای پشتیبان) در پیشبرد روایت؛ مطالعۀ موردی قصّه‌های عامیانه کوتاه ایران». جستارهای زبانی. 6 (11). 185- 211.
6. شایسته‌نژاد، علی‌اکبر، اکبر ثقفیان و علی اوجی (1391). واحدی شیرازی و اسباب‌النزول. تهران: موسسۀ خانه کتاب و ادبیات ایران.
7. شعیری. حمیدرضا. (1386). «بررسی انواع نظام‌های گفتمانی از دیدگاه نشانه - معناشناختی»، مجموعه مقالات دانشگاه علامه طباطبائی. ش 219. صص 106- 119.
8. شعیری، ح. ( 1397). نشانه‌شناسی دیداری، نظریه و کاربرد. چاپ ، تهران: سخن
9. صالحی، پیمان و طاهره افشار. (1398). »تحلیل گفتمان انتقادی داستان موسی (ع) در قران کریم براساس (الگوی نورمن فرکلاف)». پژوهش‌های قرانی. دورۀ 24. ش 92. صص 82- 59.
10. طباطبایی، سیدمحمد حسین (1360). تفسیر المیزان. ترجمه ناصر مکارم شیرازی. ج 4. قم: بنیاد علمی و فکری علامه طباطبائی
11. فیروزآبادی، محمدبن یعقوب. (1462ق). القاموس‌المحیط. بیروت: مؤسسۀ الرسالۀ ، طبعۀ الثامنۀ.
12. مجلسی، محمدباقر (1368) بحارالانوار. ج 89. قم: انتشارات اسلامیه.
13. محقق، محمدباقر (1384). نمونۀ بیانات در شان نزول: از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین عامه و خاصه. قم: اندیشه‌های اسلامی.
14. مکارم شیرازی، ناصر و محمد جعفر امامی (1389). شأن نزول آیات قران. قم: امام علی بن ابیطالب (ع).
15. میلز، س. (1382). گفتمان. ترجمه فتاح محمدی. زنجان: هزاره سوم.
16. نامداری، ابراهیم و زهرا عادی. (1396). «تحلیل گفتمان بشارت در قران». پژوهش‌های زبانشناسی قران. دورۀ 6. ش 2. صص 217- 236.
17. نورسیده، علی‌اکبر و مسعود سلمانی حقیقی. (1397). «تحلیل نشانه- معناشناختی داستان قرانی حضرت موسی و فرعون». فصلنامه مطالعات متون اسلامی. دور 3. ش 4. صص 63- 84.
21. Austin, John Langshaw. (1970). When saying is doing. Paris: Threshold
22. Courtes, J. (2003). Semiotics of Language. Paris: Nathan.
23.Dumezill, G. (1988). Manipulative. Paris: Editions de Minuit.
24.Fontanille, Jacques, (1999). Semiotics and Literature. Method tests. Paris: PUF.
25.Greimas A. J.(1972). Essays in poetic semiotics, Paris: Larousse.