تحلیل آوایی فواصل قرآنی

آخوندی، ع. (1395). بررسی تطبیقی تعاریف فاصله قرآنی. مطالعات تقریبی مذاهب اسلامی (فروغ وحدت)، 44، 81-96.
العبد، ف. (2010). المیزان فی احکام تجوید القرآن. قاهره: دار الایمان.
انطاکی، م (بی‌تا). آواشناسی. ترجمه ق. بستانی. (1372). تهران: جهاد دانشگاهی.
انیس، الف. (1971). آواشناسی زبان عربی. ترجمه الف. علامی میانجی و ص. سفیدرو. (1384). قم: اسوه.
بی‌جن‌خان، م. و عوض‌پور، س. (1399). واج‌شناسی وقف در قرآن. جستارهای زبانی، (6) 11، 137-166.
پاشازانوس، الف.، نظری، ع. و فولادی، م. (1394). تحلیل عناصر نقشمند در انسجام‌بخشی به ساختار آوایی متن قرآنی (بررسی موردی سوره‌های قمر، رحمن و واقعه). پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن، (1) 4،25-42.
تاج‌آبادی، ف. و کرد زعفرانلو کامبوزیا، ع. (1397). تعیین الگوی آوایی فواصل قرآنی براساس مشخصه‌های تمایزدهنده واجی. مطالعات قرآنی و فرهنگ اسلامی، (1)2، 1-18.
رحیمی طراه، س. (1393). فن بلاغی قرآن در نظم آهنگ انتهایی آیات قرآن. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد همدان.
زرکشی، م. (1427). البرهان فی علوم القرآن. قاهره: دارالحدیث. جلد اول.
ستوده‌نیا، م. (1378). بررسی تطبیقی علم تجوید از دیدگاه قدما و آواشناسی. تهران: رایزن.
سعیدی، غ. (1388). بررسی آواشناختی اطباق و حروف مطبقه در تجوید و قرائت قرآن کریم. علوم قرآن و حدیث، (1)41 ، 65-82.
سیفی، م.، طالبیان، م. و شاددل، م. (1392). درنگی بر آواشناسی فاصله آیات در سوره نباء. پژوهش‌های ادبی- قرآنی، (4)1، 113-134.
طالبی قره‌قشلاقی، ج. (1399). سبک‌‌شناسی زبانی سوره محمد (ص) بر اساس تحلیل سطوح زبان‌شناختی. پژوهش‌های ادبی- قرآنی، (1)8، 51-76.
عوض‌پور، س. و بی‌جن‌خان، م. (1399). تحلیل بهینگی فرایندهای وقف قرآن. زبان‌شناسی و گویش‌های خراسان، (2) 12، 127-151.
فیرورقی، ف. و خانی کلقای، ح. (1398). تحلیل دلالت‌های آوایی فواصل آیات بهشت و جهنم. مطالعات سبک-شناختی قرآن کریم، (4)3، 119-141.
کرد زعفرانلو کامبوزیا، ع. و شاه‌وردی شهرکی، ف. (1394). شناسایی طبقات طبیعی همخوان‌ها با توجه به سجع پایانی آیات قرآن کریم. علم زبان، (5)3، 73-88.
محیسن، م. (1423ه.ق). الرائد فی تجوید القرآن. قاهره: دار محیسن.
مروتی، س. و شکربیگی، ن. (1392). واکاوی موسیقی و نظم‌آهنگ الفاظ قرآن کریم. پژوهش‌های ادبی- قرآنی، (1)1، 33-52.
میرتقی، س.ح. (1389). تجوید و آواشناسی. قم: مشهور.
یارمحمدی، ل. (1373). درآمدی بر آواشناسی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
Akhondi, A. (2016). Comparative examination on definitions of rhyme in Qur’an. Motaleat-e Taghribi-e Mazaheb-e Eslami (Proximity Studies of Islamic Denominations) (Foroughe Vahdat), 11(44), 81-96.
Alabd, F.Z. (2010). Almīzān fī Ahkām Tajwīd al-Qur’ān.Cairo: Dar al-Iman.
Al-Dubai, N.A. (2015). On the phonetic consonance in Quranic verses-final fawāsil. Advances in Language and Literary Studies, 6 (3), 61-76.
Al-Mallah, Y. (1983). The emphatic sounds in Classical Arabic: A phonological description.
Bethlehem University Journal, 2(1), 52-58.
Alsurf, S.S.S. (2012). The phonetics of the Qura’anic pharyngealised sounds. Doctoral dissertation, Macquarie University.
Anderson, S. R. & Lightfoot, D. W. (2002). The language organ. linguistics as cognitive physiology. Cambridge: Cambridge University Press.
Anis, Ibrahim. (1971). Al-Aṣwāt al-lughawīyah. Translated by A. Allami Miyanji, & S. Sefidroo, S. (2005). Osveh.
Anonby, E. (2020). Emphatic consonants beyond Arabic: The emergence and proliferation
of uvular-pharyngeal emphasis in Kumzari. Linguistics, 58(1), 275–328.
Antaki, M. (no date). Al-Muḥīṭ fī Aṣvāt al-‘Arabīya va ṣarfihā va naḥvihā. Translated by G. Bostani (1993). Jahad Daneshgahi.
Avazpour, S. & Bijankhan, M. (2020). The analysis of pausal processes of Qura’n in optimality phonology. Linguistics and Khorasan Dialects, 2 (12), 127-151.
Bakallah, M. H. (2009). Tafxim. In K. Versteegh, M. Eid, A. Elgibali, M. Woidich & A. Zaborski (Eds.), Encyclopedia of Arabic language and linguistics, (4, 421–424). Leiden & Boston: Brill.
Baken, R. & Orlikoff, R.F. (2000). Clinical measurement of speech and voice. San Diego: Singular Publishing.
Bijankhan, M., & Avazpour, S. (2021). Pausal phonology in Quran. Language Related Research, 11 (6) :137-166.
Bin-Muqbil, M. (2006). Phonetic and phonological aspects of Arabic emphatics and gutturals. Doctoral dissertation, University of Wisconsin.
Catford, J.C. (1992). A practical introduction to phonetics. Oxford: Clarendon Press.
Embarki, M .(2013). Phonetics. In J. Owens (Ed.), The Oxford handbook of Arabic linguistics (23–44). Oxford: Oxford University Press.
Firooraghi, F., & Khani Kalghay, H. (2019). Analysis of phonetic meanings between heaven and hell. Stylistics Studies of the Holy Qur’an, 3(2), 119-141.
Ghazeli, S. (1977). Back consonants and backing co-articulation in Arabic. Doctoral dissertation, University of Texas.
Gouskava, M. (2004). Relational hierarchies in optimality theory: the case of syllable contact. Phonology, 21, 201-250.
Greenberg J. (1969). Language universals: A research frontier. Science, 166, 473-478.
Habis, A. A. (1998). Emphatic assimilation in classical and modern Standard Arabic: an experimetal approach to Qur'anic recitation. Doctoral dissertation, University of Edinburgh.
Holes, C. D. (2004). Modern Arabic: structures, functions and varieties. Washington: Georgetown University Press.
Kang, Y. (1994). The phonetics and phonology of coronal markedness and unmarkedness. Doctoral dissertation, Massachusetts Institute of Technology.
Kenstowich, M. (1994). Phonology in generative grammar. Oxford: Blackwell.
Kochetov, A. (2006). Testing licensing by cue: A case of Russian palatalized coronals. Phonetica, 63(2-3), 113-48.
Kirchner, R. (1998). An effort-based approach to consonant lenition. Doctoral dissertation, University of California.
Koffi, E. (2020). A Comprehensive review of intensity and its linguistic applications. Linguistic Portfolios, 9, 2-28.
Kord Zafaranlu Kambuziya, A. & Shahverdi Shahraki, F. (2017). Finding natural classes of consonants and vowels in Qur’an rhyme. Language Science, 3(5), 88-73.
Ladefoged, P. (2006). A course in phonetics. Texas: Harcourt Brace Jovanovich College Publishers.
Lindblom, B. (1983). Economy of speech gestures. In P.F. McNeilage (Ed.), The production of speech (217-245). New York: Springer Verlag.
Laver, J. (1994). Principles of phonetics. Cambridge: Cambridge University Press.
Lehn, W. (1963). Emphasis in Cairo Arabic. Language, 39, 29-39.
Mahisin, M.S. (2002). Al- Raid fi Tajwid al- Qur’an. Dar al-Mahisin.
Mayerthaler, W. (1987). System-independent morphological naturalness. In W.U. Dressler, W.Mayerthaler, O. Panagl & W.U. Wurzel, (Eds.), Leitmotifs in natural morphology (25-58). Amsterdam: John Benjamins.
McCarthy, J. (1994). The phonetics and phonology of Semitic pharyngeals. In P. Keating (Ed.), Papers in laboratory phonology III: phonological structure and phonetic form (191–233). Cambridge: Cambridge University Press.
McCarthy, John. (2011). Pausal phonology and morpheme realization. In T. Borowsky, S. Kawahara, M. Sugahara, & T. Shinya (Eds.), Prosody matters: Essays in honor of Lisa Selkirk (341-373). Equinox Publishing.
Mirtaghi, S.H. (2010). Tajwid and phonetics.Qom: Mashhur.
Morovati, S., Shekarbeygi, N. (2013). Analysis of Music and Song order words of the Holy Qur'an. Literary Quranic Researches, 1(1), 33-52.
Newman, D. (2002). The phonetic status of Arabic within the world’s languages: the uniqueness of the lughat al-Daad. In J. John Verhoeven (Ed.), Antwerp papers in linguistics 100 (65-75). Antwerp: University of Antwerp.
Ohman, S.E. G. (1966). Co-articulation in VCV utterances: spectrographic measurements.
Acoustical Society of America, 39(1), 151-168.
Parker, S. (2008). Sound level protrusions as physical correlates of sonority. Phonetic, 36, 55-90.
Pashazanoos, A., Nazari, A., & Fooladi, M. (2015). Analysis of effective elements in making cohesion of the phonetic structure of the Qur'anic text. (Case study soura Qamar, Rahman, Vaqia). Quranic Language and Interpretation, 4(1), 25-42.
Rahim, A.J. & Falih Ahmad, M. (2019). The phenomenon of Qalqala in Qur'ān recitation. International Journal of Business and Social Science, 10 (7), 145-157.
Ramadhan, M. (2009). Dilalah al-aswat fi fawasil ayat juz Amma. Jamiah al-Aqsa (Silsilah Al-Ulum Al-Insaniyah), 13 (2), 1–26.
Rahimi Torrah, S. (2014). The Rhetorical Art of the Qur'an in the Order of the Final Melody of the Verses of the Qur'an. Master thesis. Islamic Azad University of Hamadan.
Saidi, G. A. (2009). Phonetic examination of Itbāq and Mutbaqa letters in Orthoepy and recitation of the holy Qur'an. Quran and Hadith Studies, 41 (1), 65-82.
Seifi, M., Talebyan, M. & Shaddel, M. (2013). The Phonetics of the verses rhyme in Nabaa surah. Literary Qura’nic research, 1(4), 113-134.
Shahin, K. N. (1998). Optimalized postvelar harmony in Palestinian Arabic. In E. Benmamoun, M. Eid & N. Haeri (Eds.), Perspectives on Arabic linguistics (143–164). Amsterdam & Philadelphia: John Benjamins.
Sotudehnia, M.R. (1999). Tajwid of the Holy Qur;an: Traditional and Modern Phonetic Perspectives. Rayzan.
Steriade, D. (1997). Phonetics in phonology: the case of laryngeal neutralization. Master thesis, UCLA.
Stevens, K. (1998). Acoustic invariance in speech production evidence from measurements of the spectral characteristics of stop consonants. Acoustic Society of America, 66, 1001-1017.
Stevens, K., Keyser, S.J. and Kawasaki, H. (1986). Toward a phonetic and phonological theory of redundant features. In J.S. Perkell, & D.H. Klatt ( Eds.), Invariance and variability in speech processes (426-449). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum.
Tajabadi, F., & Kord Zafaranlu Kambuziya, A. (2018). Determination of Quranic verse-final pauses' (fawāsil) phonetic model based on phonological distinctive features. Islamic Studies and Culture, 2(1), 1-18.
Talebi Qareqashlaqi, J. (2020). Linguistic stylistics of surah Muhammad (SAW) based on analyzing linguistic levels. Literary Qur’anic Researches, 8(1), 51-76.
Vennemann, T. (1988).Preference laws for syllable structure and the explanation of sound change. Berlin, New York and Amsterdam: Mouton de Gruyter.
Watson, J. C. E. (2002). The phonology and morphology of Arabic. Oxford: Oxford University Press.
Yarmohammadi, L. (1994). An introduction to phonetics. University Publication Center.
Zarkeshi, M.A. (2006). Al-Burhān fī ulūm al-Qura’n. Dar al-Hadith. Vol.1.
Zawaydeh, B. A. (1998). Gradient uvularization spread in Ammani Jordanian Arabic. In
E. Benmamoun, M. Eid & N. Haeri (Eds.), Perspectives on Arabic linguistics (11, 117–141). Amsterdam & Philadelphia: John Benjamins.
Żygis, M., Fuchs, S., & König L. (2012). Phonetic explanations for the infrequency of voiced sibilant affricates across languages. Laboratory Phonology, 3 (2), 299–336.