استادیار گروه زبان و ادبیات، دانشگاه فرهنگیان ، a_heidari53@yahoo.com
چکیده: (3355 مشاهده)
تحقیق حاضر، خطاهای دانشآموزان دوزبانۀ ترکیآذربایجانی ـ فارسی در کاربرد نشانههای تصریفی فعل فارسی را بر اساس انگارۀ چهار تکواژ، مطالعه کرده است. دادهها از نوشتههای 50 نفر از دانشآموزان دختر و پسر پایههای سوم و چهارم ابتدایی مناطق روستایی شهرستان مشگینشهر گردآوری شد. ابتدا نشانههای تصریفی فعل زبان فارسی در چارچوب انگارۀ چهار تکواژ، به دو گروه تکواژهای نظاممند متقدم (نشانههای نفی، امری، مجهول و سببی) و تکواژهای نظاممند بیرونی متأخر (نشانههای شخص و شمار، زمان، نمود و وجه التزامی) تقسیم شد. با استخراج و دستهبندی خطاها، مشخص شد که دانشآموزان هر دو پایه، در کاربرد تکواژهای نظاممند بیرونی متأخر فعل نسبتبه تکواژهای نظاممند متقدم آن مشکل دارند و آنها را دیرتر یاد میگیرند. بهنظر میرسد که بین ماهیت انواع مختلف تکواژها (فعال شدن تکواژها در سطوح انتزاعی تولید گفتار) و ترتیب فراگیری آنها، ارتباط وجود دارد. تکواژهای نظاممند بیرونی متأخر در سطح متأخرتر فرایند تولید انتزاعی، با فراخوان چارچوب نحوی ـ ساختواژی زبان مقصد، انتخاب میشوند، در حالی که انتخاب تکواژهای نظاممند متقدم بهصورت غیرمستقیم در سطح مفهومی ـ واژگانی و همزمان با انتخاب مستقیم تکواژهای محتوایی، صورت میگیرد. نتایج تحقیق حاضر در انطباق با مطالعۀ ویی (2000) است که با اتکا به انگارۀ چهار تکواژ، ترتیب فراگیری انواع تکواژها را تبیین کرد.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی انتشار: 1400/2/7