1- دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ، f.adibnia@edu.ui.ac.ir
2- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
چکیده: (3953 مشاهده)
در زبانشناسی شناختی، زبان بخشی از توانمندیهای شناختی انسان تلقی میشود و هرگونه تحلیل زبانی با تحلیلی از تواناییهای شناختی انسان همراه است. یکی از تواناییهای شناختی انسان بازداری شناختی است. پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ بازداری شناختی در دانشآموزان دوزبانه و دانشآموزان یکزبانه انجام شد. روش این پژوهش علّی مقایسهای بود. جامعۀ مورد مطالعه، دانشآموزان دورۀ دوم متوسطۀ شهر قزوین بودند که تعداد 82 دانشآموز (43 دانشآموز دوزبانه و 39 دانشآموز یکزبانه) با روش
نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای پژوهشِ پرسشنامۀ دموگرافیک و آزمون رایانهای استروپ عددی بود. دانشآموزان پس از پر کردن پرسشنامۀ دموگرافیک، به آزمون استروپ عددی پاسخ دادند. دادههای حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) تجزیه و تحلیل شد. یافتههای آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که بین عملکرد دانشآموزان دوزبانه و یکزبانه در آزمون استروپ عددی تفاوت معناداری وجود دارد. بدین صورت که اثر استروپ عددی و اثر استروپ فیزیکی در دانشآموزان یکزبانه بیشتر از دانشآموزان دوزبانه است. با توجه به یافتههای پژوهش میتوان چنین نتیجه گرفت که دانشآموزان دوزبانه نسبت به دانشآموزان یکزبانه، عملکرد بهتری در بازداری شناختی دارند که سبب میشود در برخورد با مسائل شناختی، خطای کمتری داشته باشند و سریعتر پاسخ دهند.
واژههای کلیدی: آزمون استروپ، بازداری شناختی، دانشآموزان، دوزبانه، یکزبانه.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
روان شناسی زبان انتشار: 1399/7/10