1- مربی آموزش زبان فارسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران ، Fateme.Jafari24@gmail.com
2- استادیار آموزش زبان فارسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
چکیده: (9841 مشاهده)
این مقاله قصد دارد به جایگاه و نحوۀ آموزش واژه در آموزش زبان فارسی به زبانآموزان چینی بپردازد. زبان چینی واژهمحور است و در مقایسه با زبان فارسی از نظر ردهشناسی در دستۀ زبانهای گسستۀ قرار دارد. این تفاوت ساختاری باعث میشود زبانآموزان چینی در روند یادگیری، چنانچه معنی کلمات را بهدرستی متوجه نشوند، در هر مرحلهای که باشند از یادگیری بازبمانند. این مقاله با استفاده از روش تحقیق میدانی نحوۀ یادگیری واژگان را در فارسیآموزان چینی مورد بررسی قرار داده است. برای این منظور تعداد 24 نفر از زبانآموزان چینی دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره) که در یک دورۀ شانزده هفتهای زبان فارسی را آموخته بودند، بهطور تصادفی انتخاب شدند. سپس آزمونی واژهمحور برای تعیین سطح زبانآموزان برگزار شد و زبانآموزان به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند و درسی متناسب با سطحشان به آنها تدریس شد. این درس برای گروه آزمایش با استفاده از روشهای مختلف آموزش واژه و تقطیع ساختاری و نقشی و تطبیق ساختارها در دو زبان فارسی و چینی و برای گروه کنترل با استفاده از روشهای آموزش واژه و بدون توجه به ترجمۀ موارد یادشده تدریس شد. سپس، دوباره آزمونی واژهمحور برای بررسی آموختههای زبانآموزان برگزار شد. نتایج آزمون نشان داد که زبانآموزانی که با روش ترجمه و توجه به ساختار زبان چینی آموزش دیدهاند، بازدهی بهتری نسبت به گروه دیگر داشتند.
analytic
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان و زبان شناسی انتشار: 1396/8/26