جستجو در:
دوره 6، شماره 1 - ( 1394 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 228-205 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fazeli M, Alizadeh S. The Study of Emotional System in the Discourse of Safar Be Kheir (Have a Safe Journey) Poem by Shafeei Kadkani
in Semeio-semantics Approach. LRR 2015; 6 (1) :205-228
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-4874-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-4874-fa.html
فاضلی مهبود، علیزاده کلور معصومه شیرین. بررسی نظام عاطفی گفتمان در شعر «سفر‌به‌خیر» شفیعی کدکنی با رویکرد نشانه- معنا‌شناسی. جستارهای زبانی. 1394; 6 (1) :205-228
1- استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه الزهرا، ایران، تهران ، ma.fazeli@alzahra.ac.ir
2- کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه الزهرا، ایران، تهران
2- کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه الزهرا، ایران، تهران
چکیده: (6306 مشاهده)
این مقاله به بررسی نظام عاطفی گفتمان در شعر «سفر‌به‌خیر» از شفیعی کدکنی می‌پردازد. دیدگاه گفتمانی با رویکرد نشانه- معنا شناختی، تولیدات زبانی را تابع فرآیندی پیچیده می‌داند که عوامل نشانه-معنایی بسیار در آن دخیل‌اند. آنچه دارای اهمیت است، نوعی موضع گفتمانی است که به دلیل پویایی، ما را با نوعی جهت‌گیری گفتمانی، بسط روابط و تعامل بین نیروهای همسو یا نا‌همسو مواجه می‌سازد. گفتمان ادبی، جریانی سیال است که تعامل دو گونه شناختی و عاطفی در آن سبب تولید معنا می‌شود که عدم قطعیت معنا و سیر تکاملی آن مدیون فرآیند تنشی گفتمان است. این شکل‌گیری تابع نوعی حضور نشانه- معنا‌شناختی است. هدف ما در این مقاله، بررسی شعر «سفر‌به‌خیر» از نظر ساز‌و‌کار تولید و دریافت معنا با تکیه بر شرایط پیوستار و گسست گفتمانی و تأثیر‌گذاری آن در درک مفهوم شعر است. از طرفی فضای تنشی، محلی برای بروز احساسات در گفتمان است. بدین جهت ما رویکردهایی چون «روند شکل‌گیری معنا»، «شاخص‌‌‌ها»، «انفصال و اتصال گفتمانی»، «تأثیر افعال»، «دورنما‌سازی» و «گونه القا» را برای نشان دادن عمق عاطفه در شعر بررسی کرده‌ایم. بدین‌ترتیب گونه‌های تقابلیِ شناخته‌شده و دخیل در تولید معنا، به گونه‌هایی سیال و ناپایدار تغییر می‌یابند. استفاده از این نشانه- معناها باعث افزایش عاطفه در کلام، دست‌یابی زبان به ناممکن‌ترین زمان‌ها و مکان‌ها و درنتیجه، اثرگذاری بیشتر بر خواننده می‌شود. این پژوهش به شیوه کتابخانه‌ای و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است و براساس نتایج به‌دست‌آمده می‌توان گفت غلبه فضای گفتمانی عاطفی در شعر ذکرشده شفیعی کدکنی بسیار بارز است.
واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: گفتمان، نشانه- معنا‌شناسی، رویکرد عاطفی گفتمان، الگوی تنشی، شفیعی کدکنی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |