1- دانشجوی دکتری زبانشناسی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
2- استادیار گروه زبانشناسی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران ، 2.arjmandi@tiau.ac.ir
3- استادیار گروه زبانشناسی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
4- استادیار گروه زبانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (2530 مشاهده)
پژوهش حاضر به بررسی زایایی الگوهای سازندۀ اسم مرکب در زبان فارسی با تکیه بر چارچوب نظری زایایی پلاگ (2003) میپردازد. بدین منظور نگارندگان از پیکرهای برگرفته از پایگاه دادگان زبان فارسی، 1300 اسم مرکب استخراج کردند. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی ـ تحلیلی بوده و روش گردآوری دادهها پیکرهبنیاد است. نگارندگان پس از بررسی و تحلیل دادههای جمعآوریشده از پیکرۀ پژوهش، این گونه نتیجه گرفتند که تنها روش کمی سنجش زایایی فرایندهای واژهسازی که پلاگ (2003) معرفی کرده، شمارش بروندادهای یک فرایند واژهسازی است. همچنین، زایاترین الگوی اسم مرکبساز در میان الگوهای سازندۀ اسم مرکب در زبان فارسی، الگوی (اسم + اسم) است. به علاوه، روشهای مختلف سنجش میزان زایایی الگوهای سازندۀ اسم مرکب، نتایج متفاوتی را از میزان زایایی این الگوها ارائه میدهد. تحلیل دادههای استخراجشده از پیکرۀ پژوهش نشان میدهد که در میان الگوهای سازندۀ اسم مرکب در زبان فارسی، الگوی (اسم + اسم) بیشترین زایایی را دارد و الگوهای (ضمیر + اسم، ضمیر + ستاک فعلی (حال)، اسم + فعل امر و عدد + عدد) با بسامد نوع 1 واژه، غیرزایاترین الگوی سازندۀ اسم مرکب بوده و از کمترین میزان زایایی برخوردارند.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی انتشار: 1403/11/10