1- دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2- استادیار گروه زبانشناسی و زبانهای خارجی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، raziehmahdibeyraghdar@pnu.ac.ir
3- دانشیار گروه زبانشناسی و زبانهای خارجی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
4- استادیار گروه زبانشناسی همگانی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (1811 مشاهده)
در این مقاله در چارچوب رویکرد پویا به نظریۀ فاز، به تبیین چگونگی حذف موضوع درونی فعل در زبان فارسی میپردازیم. ابتدا با استفاده از معیارهایی مانند خروج هستۀ فعلی به بیرون از گروه فعلی، همسانی فعل، حذف متمم گروه حرف اضافه، ساخت همپایه، ترتیب قید حالت و مفعول و همچنین قلب نحوی به بررسی دادههای موردنظر در زبان فارسی میپردازیم تا نشان دهیم که فرایند حذف از کدام نوع است: حذف موضوع و یا حذف گروه فعلی به همراه ابقای فعل اصلی. آنگاه با توجه به ناکارآمدی معیارهای ذکرشده در مطالعات پیشین، براساس رویکردی پویا به نظریۀ فاز در نحو کمینهگرا برمبنای آرای بشکویچ (2005, 2013, 2014) به تحلیل فرایند حذف در جملات مورد نظر میپردازیم و نشان میدهیم که دراین چارچوب نظری، آنچه در دامنۀ گروه فعلی ساده حذف میشود معادل کل فاز و یا متممِ فاز است. بدینترتیب، بر مبنای این رویکرد میتوان بهجای تحلیل دوگانۀ حذف گروه فعلی بههمراه ابقای فعل و یا حذف موضوع از ساختهای موردنظر، تحلیلی جامع و بهتبع آن اقتصادی بهدست داد.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی انتشار: 1403/10/10