دوره 15، شماره 4 - ( 1403 )
جلد 15 شماره 4 صفحات 507-473 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- استادیار گروه روان‌شناسی، واحد بندر گز، دانشگاه آزاد اسلامی، بندر گز، ایران.
2- استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران. ،j.abdolmanafi@gu.ac.ir
2- استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران. ،
چکیده: (1085 مشاهده)
اضطراب زبان یکی از موضوعات مهمی است که یادگیرندگان هنگام یادگیری یک زبان خارجی ممکن است سطوح مختلفی از آن را تجربه کنند. در بین مهارت‌های مختلف زبان، مهارت نوشتن با توجه به اهمیت آن می‌تواند اضطراب بیشتری ایجاد کنند و بر عملکرد زبان‌آموزان تأثیر زیادی داشته باشد. بنابراین این پژوهش نقش واسطه‌ای سیستم خودهای انگیزشی زبان در رابطۀ بین باورهای معرفت‌شناختی و اضطراب نوشتن زبان دوم را در دانش‌آموزان متوسطۀ دوم مورد بررسی قرار داد. روش تحقیق از نوع هم‌بستگی با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعۀ آماری این پژوهش را تمام دانش‌آموزان دورۀ متوسطۀ دوم تشکیل دادند که تعداد 203 دانش‌آموز به روش نمونه‌گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های سیستم خودهای انگیزشی زبان پاپی (2010)، اضطراب نوشتن زبان دوم چنگ (2004) و فرم کوتاه باورهای معرفت‌شناختی شومر (1999) پاسخ دادند. نتایج نشان داد که باورهای معرفت‌شناختی بر اضطراب نوشتن زبان دوم و سیستم خودهای انگیزشی زبان بر اضطراب نوشتن زبان دوم اثر مستقیم دارند. همچنین، باورهای معرفت‌شناختی از راه سیستم خودهای انگیزشی زبان بر اضطراب نوشتن زبان دوم اثر غیرمستقیم دارند. مدل پژوهش نیز تأیید شد و نتیجه نشان داد مدل‌های اندازه‌گیری متغیرها از برازش خوبی دارند و 45 درصد واریانس اضطراب نوشتن زبان توسط متغیرهای پزوهش تبیین می‌شوند. براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که بین متغیرهای باورهای معرفت‌شناختی، سیستم خودهای انگیزشی زبان و اضطراب نوشتن زبان دوم به صورت مستقیم و غیرمستقیم رابطۀ علّی وجود دارد و نقش واسطه‌ای سیستم خودهای انگیزشی زبان در رابطۀ بین باورهای معرفت‌شناختی و اضطراب نوشتن زبان دوم تأیید شد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |