1- استادیار زبان شناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- کارشناس ارشد آزفا، دانشگاه اصفهان ، اصفهان، ایران
چکیده: (6000 مشاهده)
مقالۀ حاضر در چهارچوب تحلیل مقابلهای و تحلیل خطا، در پی بررسی و تحلیل انواع خطاهای املایی عربزبانان فارسیآموز است. دادههای پژوهش حاضر از املاهای میاندوره و پایاندورۀ 105 آزموندهندۀ عربزبان فارسیآموز در سه سطح مبتدی، متوسط و پیشرفته گردآوری شده است. افراد مورد بحث بهشکل تصادفی از میان عربزبانان مرکز آموزش زبان فارسی جامعةالمصطفی در استان قم انتخاب شدهاند. خطاهای بهدستآمده از این زبانآموزان از نظر مقوله به خطاهای واکهای، همخوانی و صوری، و بر اساس منشأ به سه دستۀ درونزبانی، میانزبانی و مبهم تقسیم شده است. تحلیل خطاهای املایی این فراگیران حاکی از آن است که از نظر مقوله، بیشترین میزان خطا با %47 در نظام واکهای است و تفاوت چندانی بین تعداد خطاهای همخوانی (%8/26) و صوری (%4/26) وجود ندارد. از نظر منشأ خطا، خطاهای میانزبانی با %56 بیشترین تعداد را به خود اختصاص میدهد و خطاهای مبهم با %26 و خطاهای درونزبانی با %18 در رتبههای بعدی قرار میگیرند؛ به این ترتیب، مهمترین منشأ بروز خطا در نگارش عربزبانان تداخل زبان عربی است که در واقع از جزئی بودن تفاوتهای بین نظام واجی دو زبان عربی و فارسی نشئت گرفته و این امر خود تأییدی بر فرضیۀ میانه است. از سوی دیگر، نتایج پژوهش نشان میدهد که ارتکاب خطاهای بینزبانی بیشتر از جانب زبانآموزان مبتدی صورت میگیرد و در حقیقت با افزایش سطح و آشنایی بیشتر زبانآموزان با زبان فارسی، تا حد زیادی از میزان این نوع خطاها کاسته میشود.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
آموزش زبان انتشار: 1396/12/1