1- دانشیار گروه زبان انگلیسی دانشگاه علامه محدث نوری، نور، ایران. ، k.shabani@mohaddes.ac.ir
2- کارشناس ارشد رشته آموزش زبان انگلیسی از دانشگاه علامه محدث نوری، نور، ایران.
چکیده: (2334 مشاهده)
یکی از موضوعات قابلتوجه در زمینۀ آموزش زبان دوم، نقش ساختار مشارکت کلاسی در شکلگیری توجه به فرم غیرمستقیم در آموزش نکات گرامری است (; Lehrer & Palincsar, 2004 (Nassaji, 2010 & 2013. هدف مطالعۀ حاضر بررسی میزان کاربرد توجه به فرم غیرمستقیم در ساختارهای مشارکت کلاسی معلم ـ دانشآموز و اثربخشی آن در فراگیری زمان گذشته افعال باقاعده و بیقاعده از طریق فعالیت املاء ـ انشاء بود. بدین منظور، پس از برگزاری آزمون تعیین سطح برای یک گروه هفتاد نفری از شرکتکنندگان، 32 نفر از زبانآموزهای سطح پیشمتوسط انتخاب شدند و سپس بهطور تصادفی در سه ساختار مشارکتی (ده نفر در گروه انفرادی، دوازده نفر در گروههای کوچک و ده نفر در گروه کلاسی) قرار گرفتند. آموزش توجه به فرم غیرمستقیم در ده جلسه و به مدت دو ماه و نیم به طول انجامید. تعاملات بین معلمان و دانشآموزان در هر سه گروه بهصورت صوتی ضبط، بازنویسی و کدگذاری شدند. بخشهای زبانی بهعنوان واحد تجزیه و تحلیل فراوانی توجه به فرم غیرمستقیم قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که اکثر بخشهای زبانی در تعاملات انفرادی رخ دادند و عمدتاً از نوع واکنشی بودند. نتایج آزمون تحلیل کی دو (توان دوم کا) نشان داد که ارتباط معناداری بین نوع ساختار مشارکت کلاسی و استفاده از رویکرد توجه به فرم غیرمستقیم وجود دارد. همچنین مشخص شد باوجودی که بخشهای زبانی اکثراً در ساختار تعاملات انفرادی رخ دادند، اما اثربخشی آنها بیشتر در ساختار گروههای کوچک صورت گرفت.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
آموزش زبان انتشار: 1401/11/10