جستجو در:
دوره 4، شماره 4 - ( 1392 )
جلد 4 شماره 4 صفحات 85-69 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hosseini A, Rezvani V. Prepositions in Inconsistent Affiliates of Additional Compounds in Russian Language in Comparison to Persian Language. LRR 2013; 4 (4) :69-85
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-3470-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-3470-fa.html
حسینی امیر، رضوانی وجیهه. حروف اضافه در وابسته‌های ناهماهنگ ترکیب‌های اضافی زبان روسی در آیینه زبان فارسی. جستارهای زبانی. 1392; 4 (4) :69-85
امیر حسینی* 
1، وجیهه رضوانی2
1، وجیهه رضوانی2
1- استادیار زبان و ادبیات روسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری آموزش زبان روسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری آموزش زبان روسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (6764 مشاهده)
ترکیبات اضافی از جمله مقوله هایی هستند که هم در زبان روسی و هم در زبان فارسی، در بخش مقوله های گروه اسمی مورد بررسی و مطالعه قرار می گیرند. برخی از زبان شناسان و دستورنویسان زبان فارسی بحث ترکیبات اضافی را، هرچند بدون حروف اضافه، به مقوله متمم های اسمی نسبت می دهند. ترکیبات اضافی بیانگر ویژگی ها و مفاهیم گوناگونی از جمله مالکیت، همانندی، بیان نوع جنس و اختصاص هستند. این ترکیبات در زبان فارسی به کمک اسمی که به اسم دیگر افزوده شده باشد، بیان می شوند که معادل این گونه ترکیبات در زبان روسی، وابسته اسمی هماهنگ (определение согласованное) و ناهماهنگ (несогласованное определение) است. هدف از این پژوهش، بررسی ترکیبات اضافی در زبان های فارسی و روسی از نظر ساختار نحوی و یافتن وجوه تشابه و هماهنگی و یا عدم آن است که در آن صورت به چگونگی و روش های بیان معانی یکسان در ساختارهای متفاوت این گونه ترکیبات می پردازیم.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |