جستجو در:
دوره 10، شماره 4 - ( 1398 )
جلد 10 شماره 4 صفحات 281-259 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karimi-Doostan G, Tajalli V. Persian Adverbs of Manner Revisited. LRR 2019; 10 (4) :259-281
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-373-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-373-fa.html
کریمی دوستان غلامحسین، تجلی وحیده. نگاهی نو به قید حالت در زبان فارسی. جستارهای زبانی. 1398; 10 (4) :259-281
1- استاد زبان‌شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری زبان‌شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران ،vtajalli@gmail.com
2- دانشجوی دکتری زبان‌شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران ،
چکیده: (6114 مشاهده)
پژوهش حاضر رفتار توصیفگرهای موسوم به قید حالت در زبان فارسی را در چارچوب معنیشناسی رویدادی، با هدف ارائۀ دستهبندی مناسبی از آنها بررسی کرده است. با مشخص شدن تعریف قید حالت، قیدهای چگونگی از قیدهای حالت جدا و همۀ این قیدها زیر عنوان کلی قیدهای کیفیت دستهبندی میشوند. هر یک از این دستههای توصیفگر با کمک عناصر معرفیشده در معنیشناسی رویدادی، بهویژه موضوع رویدادی و محمولهای پایدار و ناپایدار و همچنین، محمولهای ثانویه به زیرشاخههایی تقسیم شده و رفتار آنها در این پژوهش بررسی شده است. قیدهای چگونگی که توصیفگر موضوع رویدادی هستند و مستقیماً خود رویداد را توصیف میکنند، خود به سه دستۀ قیدهای کنشگرمحور، شبه پیامدی و محض تقسیم میشوند. قیدهای حالت نیز که موضوع درونی و موضوع بیرونی را توصیف میکنند، در دو گروه فاعلی و مفعولی دستهبندی میشوند. قیدهای حالت فاعلی خود به دو دستۀ ایستا و پویا تقسیم میشوند. قیدهای حالت، توصیفگر گروه اسمی هستند و حالت کنشگر یا کنشپذیر را در طول رویداد توصیف میکنند. بنابراین، میتوانند با فعلهای مختلفی بهکار روند؛ اما قیدهای چگونگی که مستقیماً با فرایند رویداد مرتبط هستند محدودیتهای گزینشی بیشتری دارند و با هر فعلی نمیتوانند بهکار برده شوند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |