1- دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- استاد زبانشناسی همگانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (6270 مشاهده)
بسیاری از زبانشناسان، ساخت موضوعی و تظاهر موضوعها را در تناوبهای سببی/ خودانگیخته ازمنظر رویکردهای واژگانگرا بررسی کردهاند. در مقالۀ حاضر، انشعابهای مختلف رویکردهای واژگانگرا را بررسی، نقد و مقایسه میکنیم و سپس فرضیۀ اصلی این رویکردها را مورد آزمایش قرار میدهیم. در این رویکردها، فرض این است که ویژگیهای معنایی و واژگانی فعل تعیینکنندۀ ساخت موضوعی و تناوب موضوعی است. در این مقاله، مبتنیبر دادههای زبان فارسی نشان میدهیم که ویژگیهای معنایی فعل نقشی اساسی در تعیین تناوب موضوعی ایفا میکنند؛ اما نمیتوانیم شرکت یا شرکت نکردن فعل در تناوب سببی را تنها به محتوای واژگانی فعل نسبت دهیم. بهطور کلی، یافتههای این پژوهش بر نتایج پژوهشهای پیشین سایۀ تردید میافکنند و نشان میدهند که عوامل دیگری ورای ویژگیهای واژگانی فعل در تعیین ساخت موضوعی و شرکت فعل در تناوب سببی ایفای نقش میکنند. در این ارتباط، هدف دیگر این مقاله تعیین عوامل مؤثر بر شرکت افعال زبان فارسی در تناوب سببی است.ازمیان این عوامل میتوانیم به عوامل بافتی، همچون ویژگی معنایی موضوعهای فعل و سازههای غیرموضوع و همچنین دانش دایرةالمعارفی که در سطح بازنمون منطقی در تعامل با یکدیگرند، اشاره کنیم.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی|معناشناسی انتشار: 1394/9/1