جستجو در:
دوره 15، شماره 2 - ( 1403 )
جلد 15 شماره 2 صفحات 494-465 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Eftekhar Z, aghahoseini H, Algooneh . M. Analysis of the mystical language of Abhar- alasheghin on the subject of love based on the pattern of dynamic discourse. LRR 2024; 15 (2) :465-494
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-54550-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-54550-fa.html
افتخار زهرا، آقاحسینی حسین، آلگونه مسعود. تحلیل زبان عرفانی عبهرالعاشقین در مبحث عشق بر‌اساس الگوی گفتمان پویا. جستارهای زبانی. 1403; 15 (2) :465-494
زهرا افتخار1 
، حسین آقاحسینی* 2، مسعود آلگونه3
، حسین آقاحسینی* 2، مسعود آلگونه3
1- دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ،h.aghahosaini@ltr.ui.ac.ir
3- دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ،
3- دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (3021 مشاهده)
یکی از ویژگی‌های عرفان روزبهان از عارفان سده ششم، توجه ویژه به موضوع عشق و شرح مراحل آن است. شرح این مراحل موجب ایجاد زبان خاص عرفانی در عبهرالعاشقین شده است. عبهرالعاشقین که بهطور ویژه بهموضوع عشق میپردازد، حاصل تجربههای عرفانی روزبهان است و از صیرورت مدام سالک حکایت میکند. تجربه این «شدنهای» پیوسته وقتی در بستر زبان جاری میشود، ویژگی‌های خاصی به خود میگیرد. تحلیل زبان عرفانی ویژه او در مراحل مختلف صیرورت سالک در مراتب عشق با استفاده از الگوی گفتمان پویا میسر میشود. این الگو نشان میدهد زبان عرفانی عبهرالعاشقین ایستا نیست و بنیاد آن بر تحول است. هدف این پژوهش روشن کردن مسیر پویایی تجربه عرفانی سالک در طریقت عشق و در بستر زبان است. بر این اساس، این پژوهش به بررسی«هویت» و مسیر «شدن» سالک خواهد پرداخت. با استفاده از مربع معناشناسی بخشی از روند صیرورت در کلام را میتوان بررسی کرد. این مطالعه آشکار میکند که هویت سالک، عبارت از عارفی است که به مقام فنای صفاتی رسیده است، اما خشنودی به عشق انسانی و توقف در آن حجاب راه اوست. غایت سیر سالک دیدار تجلی جمال الهی در سیمای معشوق انسانی و رسیدن به فنای ذات و توحید است. فعل مؤثر «خواستن» بههنگام گزینش میان دو راهِ توقف یا پویایی نمود مییابد. فعل مؤثر «بایستن» در تقدیر حقتعالی در قرار دادن امتحان عشق تجلی مییابد. اما رسیدن سالک به فاعل «توانشی» و منزل مشاهده و وصل به فضل و جذبه الهی میسر است نه اراده سالک.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |