استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران ، fazlollah1390@yahoo.com
چکیده: (3010 مشاهده)
مسئلۀ اصلی پژوهش حاضر واکاوی نقش پادگفتمانها در تقویت، بسط، تثبیت و دلالتپذیری پیام در کتاب قابوسنامه است و نگارنده بر آن است تا تبیین سازد که مؤلف چگونه به مدد پادگفتمانها توانسته ابزارهایی حمایتی ایجاد کند که مؤید گفتار وی و نیز همسو و در تعامل با گفتمان اخلاقی ـ تعلیمی کتاب باشد. بنابراین با رویکرد نشانه معناشناسی و با استفاده از روش تحلیل کیفی گفتمان و تمسک به روش توصیفی ـ تحلیلی به مطالعۀ نقش پادگفتمانها در مجابسازی روایتشنو (مخاطب) در قابوسنامه پرداخته شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که راوی خوشبیان با ژرفنگریها و نکتهسنجیهای خردمندانه، کلام خویش را به پادگفتمانهایی نظیر: مجابی، دوراندیشی، تضمینی، مذاکرهای، تفکیکی، تراکمی، تطابقی و زنجیرهای مسلح ساخته است.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
تحلیل گفتمان انتشار: 1403/10/10