1- استاد زبان و ادبیات روسی دانشکدۀ زبانها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، myahya@ut.ac.ir
2- استاد زبان و ادبیات روسی دانشکده زبانها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- استاد زبان روسی دانشگاه دولتی تربیت معلم لف تالستوی تولا، تولا، روسیه.
چکیده: (3188 مشاهده)
سمبولیست از مکاتب برجستۀ اوایل سدۀ بیستم میلادی در ادبیات روسیه است که برخی از نمایندگان آن با الهام از عرفان و آموزههای شاعران سرزمین ایران کهن، ازجمله حافظ آثار برجستهای خلق کردند. ویچیسلاف ایو'انِف و میخائیل کوزمین، دو تن از نمایندگان این مکتب، از اعضای فعال انجمنی بودند که در سال 1905 توسط ایو'انِف و در آپارتمان او و بهافتخار حافظ، با نام «مریدان حافظ» تأسیس شد. این محفل که به «باشنیا» (گنبد) معروف است، مهمترین مرکز ادبی و فلسفی دورۀ خود بهحساب میآمد. اعضای انجمن از دوستداران حافظ بودند و «آموزههای حافظ» در این مکان منبع الهام اشعار عرفانی شد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی واحدهای زبانی و واژگانی است که ایو'انِف و کوزمین در ارتباط با اندیشههای حافظ و عرفانش در اشعار خود بهکار بردهاند. تلاش شد تا به این پرسشها پاسخ داده شود: شاعران سمبولیست روسی اشعار حافظ را چگونه درک میکردند؟ از کدام یک از عناصر زبانی حافظ برای بیان اندیشههای خود بهره جستهاند و از چه واحدهای زبانی و واژگان مشترک استفاده کردهاند؟ با بررسی اشعار ایو'انِف و کوزمین در ارتباط با موضوع مورد بحث، به این نتیجه دست مییابیم که علیرغم تفاوتهای فرهنگی و زبانی، آنها در اشعارشان نمادهای شرقی و غربی را درهم آمیختهاند و مانند حافظ برای بیان اندیشههای هستیشناسی تلفیقی از واژگان زمینی و متافیزیکی، نماد، تضاد، استعاره، واژگان چندمعنایی و مفاهیم پارادوکسی را بهکار گرفتهاند. واژگان بهکار رفته در اشعارشان نیز مانند اشعار حافظ، مفاهیم عشق، گفتوگو، دعوت به اتحاد میان ملل و ادیان، «دیگر ستایی» و همچنین درک زیبایی جهان هستی را دربرگرفته است.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
معناشناسی انتشار: 1402/7/10