جستجو در:
دوره 9، شماره 5 - ( 1397 )
جلد 9 شماره 5 صفحات 93-67 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Salehnejad L, Shekaramiz M, Vaysi E, Majdinasab N. Investigation of Tense and Grammatical Agreement in the Speech of Persian Agrammatic Aphasics According to the Tree Pruning Hypothesis. LRR 2018; 9 (5) :67-93
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-8297-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-8297-fa.html
صالح نژاد لیلا، شکرآمیز منصوره، ویسی الخاص، مجدی نسب نسترن. بررسی زمان و مطابقه در گفتار بیماران دستورپریش فارسی‌زبان بر اساس فرضیۀ کوتاه شدن درخت نحوی. جستارهای زبانی. 1397; 9 (5) :67-93
لیلا صالح نژاد1 
، منصوره شکرآمیز* 2، الخاص ویسی3 ، نسترن مجدی نسب4
، منصوره شکرآمیز* 2، الخاص ویسی3 ، نسترن مجدی نسب4
1- 1. دانشجوی دکتری زبانشناسی، گروه زبانشناسی، پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی،اهواز، ایران و ٢. گروه زبانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2- استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز ،mansooreshekaramiz@gmail.com
3- دانشیار دانشگاه پیام نور، گروه زبان و زبانشناسی، ایران.
4- دانشیار گروه مغز و اعصاب، عضو مرکز تحقیقات جامع توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایران.
2- استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز ،
3- دانشیار دانشگاه پیام نور، گروه زبان و زبانشناسی، ایران.
4- دانشیار گروه مغز و اعصاب، عضو مرکز تحقیقات جامع توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایران.
چکیده: (8738 مشاهده)
هدف از این پژوهش توصیف و تحلیل گفتار بیماران دستورپریش فارسی‌زبان در چارچوب فرضیۀ کوتاه شدن درخت نحوی ((Friedmann & Grodzinsky, 1997 است. بر اساس این فرضیه، ارتباط مستقیمی میان جایگاه هر عنصر در درخت نحوی و تعداد خطاها وجود دارد و هرچه عنصر مورد نظر در گره بالاتری واقع شده باشد، در برابر تضعیف آسیب‌پذیرتر خواهد بود. در این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی، نگارندگان در‌صدد پاسخ به این پرسشند که آیا تأثیر این نقص زبانی بر روی تمام تکواژهای نقشی یکسان است یا اینکه نقص زبانی شامل همۀ تکواژ‌ها نمی‌شود. فرضیۀ ما این است که در تولید گفتار بیماران دستورپریش ، زمان بیشتر از مطابقه آسیب میبیند. برای انجام این پژوهش دو بیمار مورد مطالعه قرار گرفته‌اند که بر اساس آزمون زبان‌پریشی فارسی، گزارش تصویربرداری، پروندۀ پزشکی و از میان نمونه‌های در دسترس انتخاب شده‌اند. نمونه‌های گفتاری این بیماران به وسیلۀ نگارندۀ اول و طی سه آزمون، گفتار خود انگیخته، تکمیل جمله و آزمون تکرار در بهمن ماه 95 به‌دست آمد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که میزان آسیب‌پذیری تکواژهای صرفی در این عارضه یکسان نیست؛ به عبارت دیگر، تصریف مطابقه کاملا ً دست‌نخورده باقی مانده است؛ اما تصریف زمان به‌شدت آسیب میبیند. یافته‌های این تحقیق همسو و مؤید نظریه‌های زبانشناختی به‌خصوص نظریۀ بازبینی برنامۀ کمینه گرای چامسکی(1992) و تصریف دوجزئی پولاک (1989) هستند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |