کاربرد آواشناسی فیزیکـی در شناسایی خطاهای آوایی: واکه‌های خیشومی زبان فرانسه

نویسندگان
محمد حسین اطرشی
محمد حسین اطرشی
استادیار گروه زبان فرانسه، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
یاددهی/ یادگیری واکه‌های خیشومی زبان فرانسه که مشابه‌های آوایی نزدیکی برای آن­ها در زبان فارسی وجود ندارند، بی­شک یکی از مشکلاتی است که مدرسان و زبان‌آموزان در مراکز آموزشی از مؤسسه تا دانشگاه با آن مواجه‌ هستند. در پژوهش حاضر، از آواشناسی فیزیکی که روشی مبتنی بر تحلیل صوت‌شناختی آواها با استفاده از فناوری‌های آموزشی مانند نرم‌افزارهایی با قابلیت تجزیۀ فیزیکی صوت هستند، استفاده شده است؛ زیرا طی سال­های اخیر با رشد روزافزون نرم‌افزارهای تحلیل صوت این امکان فراهم ‌شده تا شناسایی و تصحیح خطاهای آوایی با سهولت و دقت بیشتری انجام‌ گیرند. هدف کلی پژوهش، ارزشیابی کیفیت تولید و خطاشناسی واکه‌های خیشومی زبان فرانسه توسط زبان‌آموزان ایرانی (مورد مطالعه) به منظور تحلیل بینا واج-آواشناسی داده‌های به­دست‌آمده از تحقیق است. جامعۀ مورد بررسی، 8 نفر از دانشجویان سال اول زبان فرانسه دانشگاه اصفهان طی نیمسال تحصیلی 94-95 هستند. تولیدات زبانی جامعۀ مورد نظر با در نظر گرفتن متغیرهای فیزیکی سازۀ اول، سازۀ دوم و سازۀ سوم با استفاده از نرم‌افزار تحلیل صوت تقطیع و سپس تحلیل شد. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر ای‍ن نکته است که زبان‌آموزان مورد بررسی در تولید واکه‌های خیشومی زبان فرانسه به­دلیل ویژگی‌های فیزیکی این واکه‌ها و نبود چنین واکه‌هایی در زبان مادری دچار مشکل هستند؛ زیرا واکۀ‌ خیشومی به واکۀ دهانی و همخوان خیشومی، «تقطیع» و تولید می‌شود.

کلیدواژه‌ها

  • بی‌جن‌خان، محمود (1392). نظام آوایی زبان فارسی. تهران: سمت.

  • رحمتیان، روح­الله و هاله چراغی (1389). «مشکلات تلفظ زبان فرانسه نزد زبان‌آموزان ایرانی». رشد زبان. ش 94. صص 62-52.

  • علی‌مردانی، نجمه و بتول علی‌نژاد (1392). «بررسی تلفظ واکه شوا توسط فارسی‌زبانان: کاربرد آواشناسی آکوستیکی برای اهداف آموزشی». زبان و زبان­شناسی. دورۀ 9. ش 18. صص 113-128.

  • علی‌نژاد، بتول و فهیمه حسینی‌بالام (1391). مبانی آواشناسی آکوستیکی. اصفهان: دانشگاه اصفهان.

  • محمدی، هیوا و دیگران (1390). « تعیین ساختار سازه‌ای و فضای واکه‌ای در واکه‌های زبان فارسی». شنوایی شناسی. دورۀ 20. ش 2. صص 79-85.

    • Carignan, C. (2012). “Quand nasal est plus que nasal: L’articulation orale des voyelles nasales en français”. Actes de la Conférence Conjointe JEP-TALN-RECITAL. Vol. 1. JEP. Pp. 747–754.

    • Carton, F. (1997). Introduction à la Phonétique du Français. Paris : Dunod.

    • Champagne-Muzar, C. and J. Bourdages (1998). Le Point sur la Phonétique. Paris: CLE international.

    • Conseil de l’Europe (2005). Cadre Européen Commun de Référence pour les Langues. Division des politiques linguistiques Strasbourg. Editions Didier.

    • Delvaux V. (2003). Contrôle et Connaissance phonétique : Les Voyelles Nasales du Français. Thèse de Doctorat. Université Libre de Bruxelles.

    • Delvaux V. (2009). “ Perception du contraste de nasalité vocalique en français”. Journal of French Language Studies. No. IXX. Pp. 25-59.

    • Delvaux V. et al. (2002). “Propriétés acoustiques et articulatoires desvoyelles nasales du français”. XXIVèmes Journées D’étude sur la Parole. Nancy. No. I. Pp. 348-351.

    • Detey, S. et al.(2010-b). “Evaluation des voyelles nasales en français L2 en production: De la nécessité d’un corpus multitâches”. 2ème Congrès Mondial de Linguistique Française. eds. F. Neveu et al. Actes de CMLF’10. Paris : ILF. Pp. 1289-1301.

    • Landercy, A. and R. Renard (1977). Éléments de Phonétique. Bruxelles : Didier.

    • Malmberg, B. (1982). Phonétique Française. Lund : LiberFörlag.

    • Meunier, C. (2007). "Phonétique acoustique: Phonétique acoustique". Auzou P. Les dysarthries. Solal. pp.164-173.Disponible sur https://hal.archives-ouvertes.fr/hal-00250272. (acc : 1395/07/15).

    • Meynadier, Y. (2013). “Éléments de phonétique acoustique”. Disponible sur. https://www.researchgate.net/publication/282641527. (acc : 1395/07/15)

    • Montagu, J. (2007). Analyse Acoustique et Perceptive des Voyelles Nasales et Nasalisées du Français Parisien. Thèse de Doctorat, Paris-3.

    • Rahmatian, R. (2002). “Les éléments suprasegmentaux dans la correction phonétique ”. Téhéran: Revue Modares, numéro spécial.

    • Renard, R. (1989). Introduction à la Méthode verbo-tonale de Correction Phonétique. Didier-Bruxelles et CIPA-Mons.

    • Vaissière, J. (2006). La phonétique. Que sais-je ? Paris : Presses universitaires de France.

    • Virole, B. (1999). “Phonétique acoustique appliquée en audioprothèse”. Disponible sur http://perso.orange.fr/virole/DA/DABASE.htm. (acc : 1395/07/15).

    • Ball, M.-J. and E. G. Fiona (2013). Handbook of Vowels and Vowel Disorders. London: Taylorand Francis.

    • Boersma, P. and D. Weenink (2016). Praat: Doing Phonetics by Computer (version 6.0). Amsterdam: University of Amsterdam.

    • Clements, G.N.  et al. (2015). “The feature [nasal]”. Rialland A. et al. Features in Phonology and Phonetics: Posthumous Writings by Nick Clements and Coauthors (Pp.195-21). Berlin: De Gruyter.

    • Delattre, P. and M. Monnot (1968). “The Role of Duration in the Identification of French Nasal Vowels” International Review of Applied Linguistics. No. VI. Pp. 267-288.

    • Detey, S. et al. (2010-a). “Assessing non-native speakers’ production of French nasal vowels: a multitask corpus-based study”. eds. M. Minegishi et al. Working Papers in Corpus-based Linguistics and Language Education 5, Tokyo: Tokyo University of Foreign Studies. Pp. 277-293.

    • Lapkin, S. (1985). “Some procedures for testing French speaking skills in immersion classrooms". Les Nouvelles de l'ACPI. vol. 8. No 3. Pp. 10-14.  

    • Petersen, S. (2015). “Categorical nasal vowel acquisition in L2 French learners”. University of Pennsylvania Working Papers in Linguistics: http://repository. upenn.edu/pwpl/vol21/iss1/25. (acc : 1395/07/15)

    • Rees, D. A. (2008). Towards Proto-Persian: An optimality theoretic historical reconstruction. Doctoral thesis. Washington, DC.



جستارهای زبانی
دوره 8، شماره 3
مرداد و شهریور 1396
صفحه 187-216