بررسی زمان و مطابقه در گفتار بیماران دستور‌پریش فارسی‌زبان بر اساس فرضیۀ کوتاه شدن درخت نحوی

نویسندگان
لیلا صالح نژاد 1
منصوره شکرآمیز 2
الخاص ویسی 3
نسترن مجدی نسب 4
1 1. دانشجوی دکتری زبانشناسی، گروه زبانشناسی، پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی،اهواز، ایران و ٢. گروه زبانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2 استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
3 دانشیار دانشگاه پیام نور، گروه زبان و زبان‌شناسی، ایران.
4 دانشیار گروه مغز و اعصاب، عضو مرکز تحقیقات جامع توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایران.
چکیده
هدف از این پژوهش توصیف و تحلیل گفتار بیماران دستورپریش فارسی‌زبان در چارچوب فرضیۀ کوتاه شدن درخت نحوی ((Friedmann & Grodzinsky, 1997 است. بر اساس این فرضیه، ارتباط مستقیمی میان جایگاه هر عنصر در درخت نحوی و تعداد خطاها وجود دارد و هرچه عنصر مورد نظر در گره بالاتری واقع شده باشد، در برابر تضعیف آسیب‌­پذیرتر خواهد بود. در این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی، نگارندگان در‌صدد پاسخ به این پرسشند که آیا تأثیر این نقص زبانی بر روی تمام تکواژهای نقشی یکسان است یا اینکه نقص زبانی شامل همۀ تکواژ‌ها نمی‌شود. فرضیۀ ما این است که در تولید گفتار بیماران دستور­پریش ، زمان بیشتر از مطابقه آسیب می­بیند. برای انجام این پژوهش دو بیمار مورد مطالعه قرار گرفته‌اند که بر اساس آزمون زبان‌پریشی فارسی، گزارش تصویر­برداری، پروندۀ پزشکی و از میان نمونه‌های در دسترس انتخاب شده‌اند. نمونه‌های گفتاری این بیماران به وسیلۀ نگارندۀ اول و طی سه آزمون، گفتار خود انگیخته، تکمیل جمله و آزمون تکرار در بهمن ‌ماه 95 به‌دست‌ آمد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که میزان آسیب‌­پذیری تکواژهای صرفی در این عارضه یکسان نیست؛ به ‌عبارت دیگر، تصریف مطابقه کاملا ً دست­‌نخورده باقی مانده است؛ اما تصریف زمان به‌­شدت آسیب می‌بیند. یافته‌های این تحقیق همسو و مؤید نظریه‌های زبان­شناختی به‌خصوص نظریۀ بازبینی برنامۀ کمینه‌ گرای چامسکی(1992) و تصریف دو­جزئی پولاک (1989) هستند.


کلیدواژه‌ها

موضوعات

• Alizadeh, A. & A. Zendeh-Del, (2014), “Tense and agreement in Persian agrammatic Broca's Aphasia”. 12th Iranin Speech Therapy Congress. Pp. 25-27 [In Persian].
• Bastiaanse, R. et al. (2011). “Time reference in agrammatic aphasia: A cross-linguistic study”. Journal of Neurolinguistics, 24. Pp. 652–673.
• Chomsky, N. (1992). A Minimalist Program for Linguistic Theory. MIT Occasional papers in linguistics (Vol. 1). Cambridge, MA: MIT.
• Dabir-Moghaddam, M. (2004). Theoretical Linguistics: Emergence and Development of Generative Grammar. 2nd Edition). Tehran: SAMT [In Persian].
• De Bleser, R. & C. Luzzatti, (1994), “Morphological processing in Italian agrammatic speakers: Syntactic implementation of inflectional morphology”. Brain and Language, 46 (1). Pp. 21-40.
• De Roo, E. (1995). “Articles and finite verb inflections in Dutch agrammatism”. Poster presented at the RuG-SAN-VKL conference on aphasiology, Groningen, Netherlands.
• Faroqi-Shah, Y. & L. Friedman, (2015), “Production of verb tense in agrammatic aphasia: A meta-analysis and further data". Behavioural Neurology.Pp. 1-15. doi: 10.1155/2015/983870
• Friedmann, N. & Y. Grodzinsky ,(2000). “Split inflection in neurolinguistics”. Studies in Comparative Developmental Linguistics.Pp. 84-104.
• Friedmann, N. (1997). “Tense and agreement in agrammatic production: pruning the syntactic tree”. Brain and Language, 80.Pp. 397–425.
• Friedmann, N. (2002). “Question production in agrammatism: the tree pruning hypothesis”. Brain and Language, No. 80.Pp. 160-187.
• Friedmann, N. (2005). “Degrees of severity and recovery in agrammatism: climbing up the syntactic tree”. Aphasilology, 19 (10/11).Pp. 1037-1051.
• Fyndanis et. al. (2015). Production of subject-verb agreement, tense, mood, and negation in Italian agrammatic aphasia, pp. 1-4. Retrieved from https://www.researchgate.net/publication/283196008
• Gavarro, A. (2002). “Failure to agree in agrammatism, Clinical Linguistics”. Theory and Applications in Speech Pathology and Therapy.Pp. 267-278
• Hagiwara, H. (1995). “The breakdown of functional categories and the economy of derivation”. Brain and Language, 50. Pp. 92–116.
• Maleki Moghaddam, A. et al. (2017). “Analyzing the inflectional structure of Persian verb based on Word and Paradigm Theory”. IQBQ.; 8(2): 277-307 [In Persian].
• Mehri, A. et al. (2010). “Use of Tense in Persian Agrammatic Broca's Aphasia”. Auditory and Vesitibular Research, Vol. 19 (33). Pp. 78-85. [In Persian].
• Mehri, A. (2016). “Comparing the production of complex sentences in Persian patients with post-stroke aphasia and non-damaged people with normal speaking”. Iranian Journal of Neurology, 15 (1).Pp. 28-33.
• Miceli, G.; M. C Silveri; C. Romani & A. Caramazza, (1989). “Variation in the pattern of omissions and substitutions of grammatical morphemes in the spontaneous speech of so called agrammatic patients”. Brain and Language, 36.Pp. 447–492.
• Mildner, V. (2008). The cognitive neuroscience of human communication. New York: Lawrence Erlbaum Associates.
• Nadeau, S. E. & L. J. Gonzalez-Rothi, (1992), “Morphologic agrammatism following a right hemisphere stroke in a dextral patient”. Brain and Language. 43, Pp. 642–667.
• Nilipour, R. (1993). “Manifestations of Aphasia in Persian”. Tehran. Allameh Tabatabaei University Publication”. Proceedings of the First Theoretical and Applied Linguistic Conference. Pp. 49-63. [In Persian].
• Nilipour, R. (2014). Linguistics & Language Pathology. Tehran: Hermes [In Persian].
• Pollock, J. Y. (1989). “Verb movement, universal grammar and the structure of IP”. Linguistic Inquiry. 20.Pp. 365-424.
• Qorchi, B. & A. Bouchara, (2017), “Agrammatism and other aphasia-related disorders in Moroccan Arabic speaking aphasics”. International Journal of Applied Linguistics & English Literature. 6 (1).Pp. 156-168.
• Salimi Khorshidi, A. (2013). Verb Processing in Agrammatic Patients. Unpublished PhD Dissertation. Tehran: Allameh Tabatabaei University. [In Persian].
• Varlokosta, S. et. al. (2006). “The breakdown of functional categories in Greek aphasia: Evidence from agreement, tense, and aspect". Aphasiology, 20 (8).Pp. 723-743.
• Wenzlaff, M. & Clahsen, (2004); “Tense and agreement in German agrammatism”. Brain and Language, (89) .Pp. 57-68.