Rumi's discourse analysis in Shams's Ghazaliyat based on "Interpersonal Transcendence" according to Halliday's theory

Document Type : مقالات علمی پژوهشی

Authors
1 Assistant Professor of Persian Language and Literature at Payam Noor University, Tehran, Iran
2 Graduated of Persian language and literature at Payam Noor University, Tehran, Iran
Abstract
The present article aims to analysis Rumi's discourse in Shams's Ghazaliyat based on "Interpersonal Transcendence" within the framework of Halliday's role orientation. In studying and examining the texts, what is important is to understand the message and the author's main purpose of writing that text. In literary texts, the speaker's meaning is not always what it seems to the audience at first glance. Rather, concepts and layers of hidden meaning are brought behind the apparent words that contain the main purpose of the author. Reaching the author's intellectual world and worldview creates a deep and different mental space for the reader. This research answers these questions, how is Halliday's role-oriented systematic order efficient in the analysis of literary texts. In the interpersonal trans-role, how to deal with a larger structure than the text, and the possibility of analyzing the text is created. The hypothesis of the research is that the transpersonal role increases the interaction between the speaker and the audience and creates a more open space for discourse analysis. The statistical population is ghazaliyat Shams and the method used is analytical-descriptive. This research has shown that Halliday's role-oriented systematic theory is efficient in the qualitative and quantitative analysis of the text, in the discourse analysis. Based on the interpersonal role, the speaker's interaction with the audience and the characteristics of Shams's ghazaliyat have been determined, and the possibility of discourse analysis has been established.


Keywords

Subjects


- روبینز، آر، اچ). 137. ( تاریخ مختصر زبان شناسی. ترجمه ع، م. حق شناس) 1395. (تهران: مرکز.
- آقاگل زاده، ف. (1386). تحلیل گفتمان انتقادی و ادبیات، 1 (1)، 17-27
- هلیدی، م. حسن، ر). 1993. (زبان، بافت و متن. ترجمه م. نوبخت) 1393. (تهران: سیاهرود.
- رضوی، م. ر. (1391). گفتگو با مایکل هلیدی، بنیان گذار دستور نقش گرای نظام مند، 8 (15)، 157-175
- اعلایی، م. آقاگل زاده، ف. دبیرمقدم، م. گلفام، ا. (1389). بررسی تبادل معنا در کتاب‌های درسی علوم انسانی در چارچوب دستور نظام‌مند نقش‌گرای هلیدی از منظر فرانقش بینافردی، 4 (17).
- بابایی، پ). 1372. (کلیات شمس تبریزی مولانا جلال‌الدین محمد مشهور به مولوی مطابق نسخه تصحیح شده بدیع‌الزمان فروزانفر). (تهران: نگاه و علم.
- بازوبندی، ح. مراد صحرایی، ر. (1394). تحلیل فرانقش بینافردی در نص و نقش آن در ترجمه قرآن، 2 (3).
- بیاتی، ا). 1392. (کلیات شمس تبریزی بر اساس تصحیح و طبع بدیع‌الزمان فروزانفر). (تهران: دوستان.
- پهلوان نژاد، م، ر. وزیر نژاد، ف. ( 1388 ). بررسی سبکی رمان چراغ ها را من خاموش می‌کنم با رویکرد فرانقش میان-فردی نظریه نقش‌گرایی، 3 (7)، 51- 77.
- شفیعی کدکنی، م. ح). 1375. (گزیده غزلیات شمس) تهران: امیرکبیر.
- عباسی داکانی، پ). 1396. (شمس من و خدای من) تهران: علم.
- حمدی دورباش، ر. (1396). بررسی وجوه و فرایند افعال در سی غزل عطار از منظر زبان شناسی نقش گرای هلیدی.
- رستم پور، ر. پیغامی، م. (1390). تحلیل گفتمان اشعار سمیح‌القاسم بر اساس رویکرد بینافردی، 2 (3)، 151- 172.
- سراج، س.ع. (1392). مطالعه دستور نقش‌گرای هلیدی در ده رمان از ده داستان نویس زن ایرانی، 2 (2)، 60- 77.
- عرب زوزنی، م. ع. پهلوان نژاد، م. ر. سیدی، س. ح. (1395). بررسی ساختار وجهی خطبه جهاد نهج البلاغه بر اساس فرانقش بینافردی نظریه نقش‌گرا، 8 (21).
- ستاری، ج). 1386. (عشق نوازی‌های مولانا). (تهران: مرکز.
- شفیعی کدکنی، م. ر). 1387. (غزلیات شمس تبریز، مولانا جلال‌الدین بلخی، مقدمه، گزینش و تفسیر). (تهران: سخن.
- سروش، ع. ک). 1379. (قمارعاشقانۀ شمس و مولانا). تهران: صداوا.
- فقیری،غ. م. (1386). الگوی ساختاری نقشی برای سبک شناسی گفتمان انتقادی در مطالعات ترجمه، 5 (19).
- کمپانی زارع، م). 1390. (حیات معنوی مولوی). تهران: نگاه معاصر.
- مجیدی، ف. یاوری، ه. قدوسی فیض آباد، ز. (1393). بررسی ویژگی‌های سبکی کشف‌المحجوب با رویکرد نظریه انتقادی در چارچوب دستور نقش‌گرای هلیدی، 8 (2)، 123- 156.
- موحد، م. ع). 1387. (باغ سبز،گفتارهایی دربارۀ شمس و مولانا). تهران: کارنامه.
- نخعی نژاد، م. (1396). تحلیل نقش گرایانۀ گفتمان ترجمۀ آثار هانس کریستین اندرسن براساس نظریه ساخت گرایی هلیدی.
- ایشانی، ط. نظیف، ن. (1393). تحلیل جهان بینی و شخصیت سعدی در غزلیات با رویکرد زبان شناسی نقش گرا، 7 (25)، 85- 108.
- یورگنسن، م. فلیپس، ل). (نظریه و روش در تحلیل گفتمان. ترجمه ه. جلیلی) 1389. تهران: نی.